Mark Everett – E – is wederom terug met een nieuw album. En dat terwijl End Times in januari in de schappen kwam. Maar ja: we klagen niet, want een nieuwe cd is altijd leuk voor de fans! Laten we eens gaan luisteren naar Tomorrow Morning.

Als we aan Eels denken, horen we melancholische nummers als ‘Beautiful Freak’ of ‘Suzans House’, of nog beter: ‘Guest list’. Ja, stuk voor stuk nummers van de cd ‘Beautiful Freak’. In onze optiek de beste cd van Eels. En dat blijft het, want Tomorrow Morning is het gewoonweg niet. Goed, hij is met nummers die zijn nieuwe liefde vieren een stuk vrolijker dan End Times, maar de cd (eigenlijk dubbel-cd) is incoherent, rommelig en mist ziel, inspiratie, originaliteit. Een domper, want we hadden verwacht dat Tomorrow Morning Eels weer op de kaart van Alpha Audio kon zetten. Niet dus.
Natuurlijk zijn er wel leuke nummers, bijvoorbeeld het hitje: ‘Spectacular Girl’, of het schattige nummer ‘I like the way this is going’, wat het lijflied van iedereen zou moeten worden die een relatie heeft; fantastisch. Dat zijn echter wel de twee uitschieters van de cd. En daar koop je natuurlijk geen album voor. Zeker niet als de rest onorigineel is, of simpelweg slecht. Zoals het vreselijke nummer ‘I’m a Hummingbird’ wat echt te ver gaat op gebied van tekst en muzikale ondersteuning. Het nummer daarna maakt de cd ook niet veel beter, om maar te zwijgen over het nummer daarna ‘My Baby loves Me’, wat een halfslachtige rocksound heeft. Ach, we kunnen wel even doorgaan. Het is gewoon een zeer tegenvallend album.