“Spotify beperkt gratis versie”

Dus… iemand die voor *gratis de Spotify app download en gebruikt en een *gratis abo neemt en daarmee *gratis vele vele muziek-albums kan beluisteren gaat op een gegeven moment ook het voor hem/haar mooiste wat ‘ie gehoord heeft album in een ‘stenen winkel’ kopen voor de nieuwprijs van wel ?18??
Ik denk dat hij/zij lang en breed wordt uitgelachen door bekenden, vooral in de leeftijdscatagorie tot 30 jaar.
Er is uiteraard best wel betrokkenheid bij de artiest/muzikant door jongeren maar dat is niet meer zo van “ik heb vrijwel alles van die ….. gekocht” zoals we in de vorige eeuw nog zeiden en deden. 😉
En ja, er zullen nog best wel echte muziekliefhebbers tussen zitten die toch de stap maken om te betalen voor muziek omdat ze er wellicht alsnog de culturele/muzikale meerwaarde van inzien.

Tijdje geleden stond er op 3voor12 een artikel over streaming-abo’s.
Iemand van Deezer zei ook zo iets over luisteraars lokken met beperkt gratis content.
Opzich is dit een prima model lijkt me.
“nieuwe albums slechts een beperkt keer afspeelbaar.”

Ohja, nog iets… met al die berichtgeving moet je eigenlijk in het achterhoofd houden dat dit alles vooral betrekking heeft op de Amerikaanse muziek-business, da’s toch net even een andere wereld.
(dat Spotify noemt men wel Zweeds maar ze opereren vooral vanuit de USA)

De plannen van Apple zijn overduidelijk: Ze hebben (althans dan denken ze) een machtspositie en pretenderen altijd innoverend te moeten en willen zijn. In vele gevallen slagen zij daar ook in en door de bank genomen maken zij uitstekende producten.
Maar de ketting breekt altijd op de zwakte schakel. De plannen die men al lang heeft, n.l. Spotify met haar gratis versies uitroken via de grote muziekuitgeverijen, is doorzichtig en zal hooguit op korte termijn werken.

Water loopt altijd naar het laagste punt. Dat beseft men bij Apple te weinig. Door de gratis luister versies te boycotten, creëert men schaarste aan de instroom van nieuwe potentiele kopers van muziek, m.n. in de betere kwaliteitsklasse. Extra zuur voor Neil Young. Maar de gehele muziekindustrie is erbij gebaat dat er zo veel mogelijk luisteraars worden gezocht die uiteindelijk in welke vorm dan ook andere, betaalde diensten afnemen.

Sampling is een zeer effectief en beproefd marktering instrument. Muziekuitgeverijen onderschatten die waarde en een klein groepje puissant rijke artiesten laten zich voor dat karretje spannen. Wat heb je nog te klagen als je met je muziek per jaar honderden miljoenen dollars bij elkaar schraapt. Over grootgeld graaiers gesproken: Bij de muziek uitgeverijen en het schaarse groepje topartiesten zitten er wel een paar. Die groep zou eens het boek van ?Gratis Geld? van Rutger Bregman moeten lezen. Een zuiver lesje in nuchterheid, bescheidenheid, eerlijk delen en oog voor de gehele samenleving.
Als gewone consument geef ik al genoeg geld uit aan goede muziek. De verdienmodellen zijn gewijzigd, voor zowel de artiesten als de muziekuitgeverijen. Google heeft dat wel door en wijzigt haar organisatiemodel momenteel. Ook in dat model staat centraal het lokken van luisteraars via gratis drempels, om vervolgens via gevarieerde modellen betaalde diensten aan te bieden. Want de gemiddelde consument is wel degelijk bereid – en doet dat ook – om geld te betalen voor goede muziek. Maar het feest begint met gratis luisteren, interesse kweken en daarna kopen.

Degene die tot nu toe het slimst heeft gespeeld is Spotify. Zowel onderaan, de gratis versie, als de midden markt en de subtop in muziekkwaliteit heeft men goede abonnementsvormen uitgerold. Met gezonde concurrentie van Tidal, Deezer en Qobuz.

En iedere abonnee die van deze diensten gebruik maakt besteed dan al meer per jaar dan de gemiddelde koper van CD?s de afgelopen 30 jaar. Dus de ?musicboys? moeten niet klagen. Als ik dan ook nog de minimaal twee tot drie keer per jaar prachtige concerten van b.v. Joe Satriani, Jan Akkerman en Robert Cray bezoek, dan komen daar nog een paar honderd euro bij. De consument wil dus wel degelijk betalen voor goede muziek. Wie klaagt er nu over wie er wie uitbuit ? Maar de consument moet wel goed kunnen kiezen. En dat wil Apple nu in de kiem smoren. Het is een vorm van tegen de wind plassen in open veld in je zondagse broek. Even los van het feit, dat je dan Google, You Tube, TuneIN en vele andere providers van leuke gratis muziek ook moet droogleggen.

Als Apple inderdaad er in slaagt om de betaalde versies de nek om te draaien dan word de klok teruggezet naar het illegale tijdperk. De consument is als water; dat zet deur weer open naar ?Torrent land?. Jammer, het ging net zo goed de andere richting in. Maar de muziekuitgeverijen met Apple voor de kar, trekken op die manier op termijn aan de kortste eind. Allereerst is er volkomen legaal de optie Webmuziek. Een prachtig uitleen discotheek model, waar je volkomen legaal voor een paar euro CD?s kunt lenen, rippen in lossless kwaliteit.
En het zou mij niet verbazen dat dit een gat in de markt wordt voor andere uitleen initiatieven. Als Apple marktleider wil blijven moet het innoveren en niet dicteren. Hoogmoed komt voor de val. Dat gun ik ze niet.
Daarom beste ?fruitige vrienden?: beconcurreer Spotify door beter te zijn, dan win je de slag. Onderken de marktsegmentatie: MP3 is heel iets anders dan lossless, maar er is markt voor beiden. En erken het bestaansrecht van FLAC. En maak ITunes gebruikersvriendelijker.