Sony Music opent een nieuwe platenfabriek in Japan. Het betekent dat het bedrijf voor het eerst sinds dertig jaar weer vinyl gaat persen.
Blijkbaar ziet Sony dat er geld te verdienen valt aan vinyl. De groep vinyl-fans is nog altijd groeiende en dus is het financieel interessant om oude technieken nieuw leven in te blazen. In 1989 stopte het Japanse bedrijf met vinyl, om zich volledig te focussen op de cd. Inmiddels is de cd natuurlijk ook weer behoorlijk verdrongen door streaming en (liefst legale) muziekdownloads. De hang naar iets fysieks in handen hebben blijkt echter springlevend bij zowel ouderen als een jongere ‘hipster’-generatie. Of het helemaal terecht is wagen we te betwijfelen – tikken, kraakjes en wat ruis zijn uiteindelijk maar tijdelijk sfeerverhogend.
Nieuwe fabriek
Bijzonder is dat Sony een compleet nieuwe fabriek aan het inrichten is. Puur bedoeld voor het persen van platen. Het geheel moet vanaf maart volgend jaar operationeel zijn. Het betekent dat waarschijnlijk flink wat nieuwe releases uit de stallen van Sony Music ook op plaat gaan verschijnen. Wel te hopen dat de bronbestanden geen mp3’tjes of ander lossy formaat is. Meer informatie over de nieuwe fabriek, inclusief aandacht voor Neerlands’ eigen platenfabriek alhier.
Ik zal nooit meer een LP kopen, maar dat heeft in mijn geval niets te maken dat ik iets tegen LP’s heb.
Ik draai mijn LP collectie nog, en ik bezit gewoon genoeg muziek om geen meer te hoeven aanschaffen.
De CD is voorgoed passée voor me. Wat ik heb koester ik.
Qua sound ga ik voor de LP, dat is duidelijk.
Qua gemak, lekker iTunes, en mp3’s uit een USBstick.
Neem nou Philip Glass, Mishima. Jaren niet naar die CD geluisterd, ik had t gevoel dat hij met zn muziek de ondergang van wereld wilde symboliseren o.i.d, in ieder geval kreeg ik er kippevel van. Uitermate naargeestig, de schoonheid ervan ontging me ten ene male. Nu eindelijk die installatie van me een beetje christelijk klinkt, en reken maar dat daar wat voor nodig was, kan ik horen dat hij zn best doet om mooie of bijzondere klanken te produceren. Nooit geweten. Stel je voor. Mishima met een digital glare haha 🙂 Bedoel ik.
😉
Mijn platenspeler heb ik nog nooit gemist. Om de zoveel tijd een nieuwe naald kopen loopt behoorlijk in de papieren. Ik heb nooit kunnen wennen aan gekraak en gespetter en de vervorming als de plaat versleten was.
Hallo
Voor veel mensen is vinyl de enige ‘juiste’ manier om naar muziek te luisteren. Er wordt gezocht naar specifieke albums. Naar de juiste serienummers, persing, labels,…Het is een deel van de beleving. Het ritueel van een plaat opzetten, het ruiken van het vinyl, de naald laten zakken,…
Ze zijn ook erg zorgzaam voor hun vinyl. En hebben vaak ook poetsmachines en dergelijke. De hipsters hebben er voor gezorgd dat vinyl terug is maar hierdoor zijn veel jonge mensen wel weer meer met goeie muziek en betere audio in contact gekomen.
Zelf is mijn platenspeler al eventjes weg en ik mis het wel.
Lang leve vinyl, cd, streaming, cassette, reel to reel…
Hoe meer mensen muziek beluisteren, hoe beter. Met of zonder gekraak.
Groeten
Vind ik ook! Zolang er maar gewoon lekker wordt genoten!
Vinyl staat natuurlijk wel voor meer dan tikken, kraakjes en wat ruis. Een beetje kort door de bocht naar mijn idee.
Ik heb de indruk dat het digitale signaal op meerdere manieren verstoord kan worden en is het analoge signaal naar en uit een voorversterker minder kwetsbaar. Niet dat ik daar nou dieper ingedoken ben maar als ik zie en aan den lijve ervaar wat er -alleen al voedingstechnisch- allemaal nodig is om een digitale bron een beetje mooi te laten klinken dan moet het haast wel daar om gaan.
Het is andersoortige vervorming. Analoog heeft wel degelijk zijn ‘kuren’.
Uiteraard, hoe zou jij t beschrijven? Het soort vervorming dat je hoort als je vanuit de kleedkamer naar t concert luistert misschien. Maar “digital glare”, een goeie term voor de digitale vervorming, vind ik een wat onnatuurlijk karakter aan de muziek geven.
Dat is absoluut zo. Pre- en post-ringing is vervelend. En bijzonder onnatuurlijk. Maar niet elke dac heeft daar last van.