MQA blijft de gemoederen bezig houden. Inmiddels is een groot artikel op Computer Audiophile verschenen dat diep in de materie duikt.
MQA staat voor Master Quality Authenticated en wordt door het consortium erachter bejubeld als een bestandsformaat dat studiokwaliteit levert. Alleen daarover kan natuurlijk al over getwist worden. Want zou het niet zo moeten zijn dat elk ongecomprimeerd bestand hetzelfde zou moeten klinken? Volgens meer kritische luisteraars is MQA een ‘gemanipuleerd’ formaat dat ontworpen is om net wat lekkerder in het gehoor te liggen. Zie bijvoorbeeld ook dit Wikipedia-artikel waarin alle kritische noten netjes op een rijtje zijn gezet. Nu is een nieuw artikel – je zou het vernietigend kunnen noemen – verschenen op de site van Computer Audiophile. Importeur Helios pikte het op en vertaalde een aantal passages, alhier te vinden.
Klinkt niet beter
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, het volgende door Helios vertaalde citaat:
‘Het volstaat om te zeggen dat er geen duidelijke objectieve reden is om te denken dat wanneer we een “studiomaster” met een hoge resolutie door een MQA-encoder halen, dit zou resulteren in meer getrouwe weergave dan het origineel. Immers, de oorspronkelijke bit-diepte van het signaal wordt verlaagd waarna het vervolgens wordt gedecodeerd en ge-upsampeld, middels een set zwakke reconstructiefilters.
En als er al objectieve verklaringen zijn voor hoe het geluid “beter” kan worden gemaakt, slaagt MQA naar mijn mening er duidelijk niet in om hun daarbij toegepaste technologie overtuigend uit te leggen. Ondanks de pogingen die zij doen middels twijfelachtige tabellen, grafieken en impulsresponsdiagrammen’.
Vervolgens wordt er flink gemeten en de resultaten liegen er niet om. MQA komt niet al te best uit de metingen. wat vooral duidelijk wordt is dat er inderdaad flink gemanipuleerd wordt aan het oorspronkelijke signaal. Maar: maakt dat de uiteindelijke geluidskwaliteit beter? Feitelijk wordt gesleuteld aan een schone bron, om het allemaal wat ‘lekkerder’ te laten klinken.
Niet toekomstbestendig
En dan is er natuurlijk nog het gevreesde DRM waarmee MQA-bestanden beveiligd zijn. Wat gebeurt er als het bedrijf achter het bestandsformaat failliet gaat? Zeker geen ondenkbaar scenario gezien het formaat bij het grote publiek volledig onbekend is. Apparatuur zonder MQA-decoder kunnen dan niet meer overweg met uw duurbetaalde muziekverzameling. Opnieuw een vertaalde quote uit het Computer Audiophile-artikel:
‘…..Stel dat MQA een periode van relatief succes doormaakt en je een bibliotheek met MQA gecodeerde albums koopt. Wat gebeurt er als MQA om een of andere reden failliet gaat? Zonder updates en nieuwe apparaten waarin de decoder is opgenomen kan jouw bibliotheek met “hoge resolutie” -bestanden in de toekomst mogelijk niet meer worden afgespeeld. Dit is een van de gevaren van “verweesde” DRM formaten. En wat te denken van een mogelijk toekomstig MQA 2.0 formaat met een “nog betere” kwaliteit die in de huidige apparaten niet volledig zijn te decoderen. Of als de fabrikant van jouw DAC niet in staat is bijgewerkte firmware aan te bieden ter ondersteuning van zo’n nieuw formaat. Wat dan? Koop je dan weer een ander apparaat dat de nieuwste “standaard” ondersteunt terwijl er altijd vrije en open opties beschikbaar waren ?! …..’.
MQA? Geeuw….
Luister maar eens naar het altertnatief bij Qobuz.
Dat ben ik sinds vanmorgen aan het doen. Heb een proefabonnement genomen bij Qobuz en mijn eerste reactie was, wat stil… Een aardige hoeveelheid aan A/B testen gedaan en gehoormatig klinkt Qobuz inderdaad met de meeste (alle) tracks van klassiek t/m dance echt beter. Ik ben om en wat me nu nog rest is ‘eventjes’ mijn gehele library van Tidal te converteren naar Qobuz waar op de site van Qobuz een link naar een site staat om dit te kunnen doen. Wel jammer dat je hier dan ook een abonnement voor moet afsluiten om dit ineens te kunnen doen maar ik ga er gemakshalve vanuit dat je dit abonnement kan beëindigen zodra het converteren klaar is. Maar eerst nog even genieten van muziek. ?
Dat ben ik sinds vanmorgen aan het doen. Heb een proefabonnement genomen bij Qobuz en mijn eerste reactie was, wat stil… Een aardige hoeveelheid aan A/B testen gedaan en gehoormatig klinkt Qobuz inderdaad met de meeste (alle) tracks van klassiek t/m dance echt beter. Ik ben om en wat me nu nog rest is ‘eventjes’ mijn gehele library van Tidal te converteren naar Qobuz waar op de site van Qobuz een link naar een site staat om dit te kunnen doen. Wel jammer dat je hier dan ook een abonnement voor moet afsluiten om dit ineens te kunnen doen maar ik ga er gemakshalve vanuit dat je dit abonnement kan beëindigen zodra het converteren klaar is. Maar eerst nog even genieten van muziek. ?
https://youtu.be/pRjsu9-Vznc
De video net gelijk helemaal bekeken en tsja, ik als Tidal subscriber zit nu toch wel een beetje achter mijn oren te krabben. Een geloofwaardig verhaal maar hoe zou een consument zoals ik of misschien jij ook het verschil kunnen testten? Een proefabonnement nemen bij bijvoorbeeld Qbuzz? En mocht dat inderdaad beter klinken hoe krijg je dan je Tidal library geconverteerd naar Qbuzz? ?
Goh, wat een interessant filmpje. Goed om te weten dat je via Roon kan zien of de MQA Stream niets anders is dan een geupsampelde CD :-).
Ik had altijd al mijn twijfels over MQA. Ik merk maar weinig verschil, wat goed zou kunnen als het opgesampelde CDs gaat. Dat gezegd hebbende, vind ik overigens dat hires content niet per definitie beter klinkt dan een goed gemasterde CD.
reeds op 8/2/2017 gaf ik de volgende link: http://archimago.blogspot.nl/2017/02/comparison-hardware-decoded-mqa-using.html
Hierin wordt door dezelfde Archimago een -zeer technische- test beschreven van verschillende decoderingen via een Mytek Brooklyn DAC (volgens mij een behoorlijk goede DAC). Voor eenieder die een technische uitleg niet schuwen een interessant stuk om te lezen.
Voor mijzelf is MQA nog niet een beluisterd formaat, dus ik houd mij uit de disussie of het beter/slechter is (lees: klinkt) dan DSD/FLAC of zelfs MP3. Voor mij staan de volgende criteria centraal:
– is het geen verkapte manier om DRM toe te gaan passen in muziek (op schijf of download)?
– wordt het breed gedragen en wordt een -nieuwe- standaard naast de bestaande standaarden?
– gaat het ook gebruikt worden door b.v. Spotify (tegen dezelfde prijs als het huidige aanbod)?
Een Blind Test zou mooi zijn om eens de verschillende formaten naast elkaar te horen (of achter elkaar 🙂 ). Tot die tijd luister ik alle formaten, van analoge LP/cassette tot MP3/FLAC, zolang de muziek mij maar boeit en raakt. Mooie muziek kan zelfs via een transistorradio prachtig klinken !!
Beste Alpha Audio, het zou jullie sieren eens een goed georganiseerde A/B blindtest op te zetten en daarbij naast oude PCM, ook nieuwe DXD bestanden te vergelijken met het veel kleinere MQA. Het gaat erom ook in te zien dat lossless PCM ook lossless analoge en digitale filterfouten opslaat. Zeker de oudere PCM opnamen zijn gewoonweg niet mooi en dat pakt MQA in de encoding reeds aan. Dat is een complex algoritme en zeker niet fake te noemen.
Ach, ik luister regelmatig naar MQA via TIDAL en dat zijn er inmiddels ruim 10.000 albums en kan een vergelijking maken met de niet door MQA gemanipuleerde highres albums van Qobuz Sublime+ met ruim 70.000 albums. Deze laatste bestanden zijn aanzienlijk groter – tot 24bit196K – en dan heb je wel een stabiele ethernet verbinding nodig om al die data strak binnen te halen… Ik vind MQA vaak erg fijn klinken, beter dan de Cd-versie, maar zeker niet beter dan de echte hi-res van Qobuz, maar ook niet echt slechter, hooguit iets anders… en dat geleuter over Authenticiteit neem ik maar met een korrel zout, er is geen studio die zijn originele opnamen in de origami van MQA opneemt, dat zijn allemaal nabewerkingen, evenals de upsampling filters en overige deblurring en rendering filters/DSP (what’s in a name…). Er zit dus groei in MQA, is het de heilige graal, m.i. absoluut niet, het is domweg een andere (RE)MASTER van de originele niet gemanipuleerde MASTER… tja Daarbij komt dat iedere nieuwe (RE)MASTER afkomstig is van de originele opname bestanden, denk aan SACD/DSD etc.. analoog of digitaal, in feite is het maken van een MASTER een aaneenschakeling van manipulatie om het eindproduct beter te laten klinken…
Het product MASTER is dus aan technische en tegenwoordig software matige verbetering onderhevig en kan op termijn weer leiden tot een nieuwe ‘authentieke’ MASTER…
Hallo Pim,
Mooie reactie.
Wat betreft authenticiteit: Ik heb nog vinyl uit de jaren 80 liggen van Deutsche Grammaphon: Originele 3D Master. Hahaha. Ik bedoel, een beetje marketing, daar kan vandaag de dag geen enkel product zonder. MQA dus ook niet.
Ik vermoed dat bedrijven in MQA investeren omdat ze de boot niet willen missen. Stel je toch voor dat de klanten massaal om MQA vragen , dan zou je toch gek zijn om het niet te kunnen leveren? Dit zegt dus niets over geluidskwaliteit maar meer over overlevingsdrang. Ik denk niet dat merken zoals MSB,DCS, PSaudio , Metrum ,Rockna of Totaldac hier echt behoefte aan hebben om mooi te kunnen klinken.
Vanaf de introductie van MQA ben ik wantrouwend geweest over dit format. Een demonstratie bevestigde mijn vermoeden. De Kwaliteit van de Master zou “Autentiek” zijn of dicht benaderd worden. Daarvoor kan natuurlijk geen enkele garantie gegeven worden omdat de patenthouders van MQA geen (aangetoonde) toegang hebben tot alle masters. Vanaf het begin was het duidelijk dat dit ging om een “commercieel format”, bestaande uit een trucje en niet om een kwalitatief format. De bemoeienissen -via Tidal- van Byoncee en Jay-Z met MQA bevestigden verder dat het hier over geld gaat en niet om hoge kwaliteit audio. Het einde komt -terecht- in zicht.
Hallo 384kHz,
Daar gaan we weer!!
Wantrouwend, leg uit wat je direct wantrouwde, en natuurlijk niet met argumenten van de kennis van nu.
Door een slim idee af te doen als een trucje doe je wel alsof het niets voorstelt, maar dat is het natuurlijk niet. Ik kan de maanlanding een trucje noemen, nu is dat ook zo, maar kom op zeg , , , ,
Wanneer jij geld verdienen vervelend vindt, en dat wegzet als een soort crimineel gedrag mag dat voor mij, maar hoe ben jij dan aan je spullen gekomen???
En wat is er terecht aan een fileformat en onterecht. Maak ik uit je nickname op dat DSD 384kHz een terecht fileformat en bijv FLAC, of AAC niet? Ik ben erg nieuwsgierig naar je motivatie!
Samengevat: MQA is een technisch verhaal en niet een moralistische these. Ik kan er geen vinden tenminste, maar laat me natuurlijk graag wijzer maken!
Groet
Theo
Volgens mij is de mening van Alpha Audio duidelijk:
“Concluderend kan gesteld worden dat ‘t eigenlijk beter is om maar gewoon weg te blijven van MQA. Scheelt u mogelijk een hoop ellende in de toekomst en voor nu alvast geld. FLAC is minstens zo goed (mogelijk zelfs beter) en bovenal toekomstbestendig”.
Waar ik persoonlijk nou eens benieuwd naar ben is of jullie bij Alpha Audio al eens gedaan hebben. Niet meten maar luisteren. Die getallen zeggen mij werkerlijkwaar helemaal niets. Al houd ik nul,nul bits over en het klinkt voor mij beter dan vind ik het prima. Ik kan me dus gedeeltelijk erg vinden in de mening van Theo.
Meten is weten gaat in de prachtige audiowereld niet altijd op is mijn mening. Als je wilt weten hoe groot een tafel is ja dan is meten weten en is dan een heel stuk makkelijker. Maar met audio heb je natuurlijk ook nog eens persoonlijke smaak maar ik heb de mensen bij Alpha Audio wel hoog in het vaandel zitten dat zitten dat ze die wel los kunnen zien.
Dus beste Alpha Audio mensen zouden jullie het er eens willen en kunnen wagen een echte alleen luistertest te doen betreffende de klankmatige verschillen van een bijvoorbeeld flac en MQA?
Hallo Nick,
Waar het om gaat is de benadering van de situatie. Wanneer je dat getalsmatig, of wiskundig, of op z’n excels doet, komt er onder aan de streep een winst of verlies.
Zelf kom ik uit de kleuren(reproductie) wereld, en ik kan je verzekeren dat MQA-achtige problemen daar in het tienvoudige voorkomen. Met financieel honderdvoudige consequenties.
Wanneer ik 25 jaar geleden een bestandsformaat zou hebben gehad die mij de oorsprong kon garanderen, had ik heel wat nachten rustiger geslapen, en zouden er tientallen bedrijven minder failliet zijn gegaan. FLAC, MP3, het zal wel zo heten, maar WIE heeft het gemaakt?????? Daar gaat het om!
Je zult maar een DAC van 2000 euro hebben gekocht, en er loopt EEN soort bestand over, waarvan we niet kunnen achterhalen wie of welk bedrijf dat gemaakt heeft. Nu is dat niet van levensbelang, en je inkomen gaat er ook niet aan stuk, het is vermaak, maar toch jammer van die investering in de DAC.
MQA geeft een zekere vorm van authenticiteit aan de gestreamde data. Dat is mij veel meer waard dan 3 bits meer of minder tegenover het risico van een geupsampelde versie van Dire Straits door een of ander nert op zijn pc-tje.
Ik weet niet of je het Duits of Engels goed machtig bent, maar de autobiografie van Werner Heisenberg (Der Teil, und das Ganse) geeft een prachtig inzicht in de vraagstukken tussen wat er (feitelijk) natuurkundig plaatsvindt, en de perfecte theoretische wiskundige papieren werkelijkheid.
Daarnaast laten de wetenschappelijke bevindingen van Ernst Mach geen enkele twijfel bestaan aan de tekortkomingen van onze zintuiglijke waarnemingen tegenover de rigide wiskundige regels in relatie tot observatie van natuurkundige processen.
M.a.w.: Al die metingen kloppen, de wiskunde klopt, maar ons brein kan er niets mee.
In de natuur komen geen hoge tonen voor, er komt in de natuur geen rood voor. De hoge tonen zijn een functie van ons brein, wat bepaalde luchtdrukverschillen verwerkt, evenals de kleur rood een interpretatie is van een bepaalde elektromagnetische straling.
Sommige mensen weigeren dit te accepteren, verklaren onze zintuigen tot absolute perfecte detectoren en de enige werkelijkheid, en dan krijg je dit soort discussies.
Dus Alpha Team: Wat zijn gehoormatig de verschillen??
(Een blinde test zou echt ideaal zijn, en kom graag voorbij om een bijdrage te leveren)
Excuus voor de wat late reactie, maar dan toch nog. Hét grote probleem bij een vergelijkende luistertest blijft natuurlijk dat het niet duidelijk zal worden waar de verschillen in zitten. Als je verschillen zou horen, that is. Is er voor de MQA een andere bron gebruikt dan de FLAC? Klinkt daardoor de een of de ander daardoor beter? Of is een signaal ergens stiekem opgepoetst? Allemaal dingen die je nooit met 100% zekerheid vast kunt stellen. Een moeilijk hard te controleren iets dus. :-/ Maar dat is mijn persoonlijke mening als nederig nieuwsredacteur… 😉
Hallo Ronald,
Bedankt voor je reactie. Ik denk dat MQA de producenten de gelegenheid geeft de DAC zo te laten klinken, in optima forma, zoals zij het bedoelen. Een mooie techniek dus.
Want wat ik al zei: Dat upsample tot totaal niet compatibele sample rates . . . . . . De producenten kunnen dus met deze techniek dat voorkomen, vol automatisch ook nog.
Wat betreft de herkomst: Je kunt altijd aan de herkomst van iets twijfelen. Geld, je DNA:-), een Picasso etc. Dat is dus nooit een argument. Maar wanneer een derde partij de controle voor me doet, geeft me dat een veel betere garantie. En daar teken ik dan voor.
Hallo Theo,
Jij denkt dat “MQA de producenten de gelegenheid geeft de DAC zo te laten klinken, in optima forma, zoals zij het bedoelen.”
Bij Auralic denken ze daar in ieder geval heel anders over:
https://support.auralic.com/hc/en-us/articles/222512427-Will-MQA-support-come-to-AURALiC-devices-
En die hebben met de VEGA G2 toch wel een serieuze DAC in huis.
Letterlijk en figuurlijk al weer een late reactie 🙂 Hét probleem bij MQA is dat er ‘gerommeld’ wordt met het geluid. Omdat het een gesloten bestandsformaat betreft is niet 100% duidelijk wat er gebeurt. FLAC daarentegen is – als we het dan toch even over herkomst hebben – een volledig open bestandsformaat. Waarbij geldt dat hetgeen je er aan de ene kant instopt, er aan de andere kant exact bitnauwkeurig weer uitkomt. Mocht iemand daar aan twijfelen, dan kan de source code van FLAC zonder meer bekeken worden. En ook zal je zien dat je bit voor bit dezelfde informatie als het origineel te zien krijgt bij het analyseren van de datastroom. Kortom: exact hetzelfde als de orinele PCM-data die je erin hebt gestopt. Zo even uit mijn hoofd (maar pin me daar niet op vast) geldt dat voor Apple Lossless trouwens ook. Extra voordeel van FLAC is dat het veel flexibeler in gebruik is en nooit om zeep geholpen zal worden door vervelende DRM-toestanden.
Hallo Huite en Ronald,
Bedankt voor jullie reacties.
FLAC mag de standaard zijn, en dat is fijn zo. Waar het om gaat dat is dat er ontwikkelingen zijn met de nieuwe mogelijkheden die processoren ons bieden.
Dat bit-exact is een wiskundige sessie. Niet één compressie techniek, ook MQA niet, kan in de praktijk bit-perfect werken. Zou mooi zijn, maar de werkelijkheid zit nu eenmaal niet volgens de logica van de getallen in elkaar. Veel mensen denken dat wanneer we iets uit kunnen rekenen, de natuur ook zo werkt, maar dat is aleen in een hemel zo. Hier op aarde gelden andere wetmatigheden.
En bij de allerbeste DACs kan conversie niet bit-perfect zijn. Dat is een marketing sessie. Ik heb daar geen moeite mee. Zo werkt onze economie.
Het leuke van MQA is dat je het niet HOEFT te gebruiken. In vrijwel elke DAC kun je het gewoon uit zetten. En wanneer een fabrikant MQA niet ziet zitten, laat die het gewoon weg. Hoe simpel kan het leven zijn. Dat een merk het niet WIL implementeren zegt niets over de geldigheid van het gebruik of het nut. Het zegt iets over dat merk.
En het is heel fijn dat er ook fabrikanten zijn die het upsamplen niet ziet zitten en Non Oversampling DAC’s maken. Zijn die dan ook “verkeerd” bezig?
Het is en blijft bizar dat wanneer je dit leest er van vinyl überhaupt nog geluid komt.
M.a.w:
We overschatten onze auditieve neurale kwaliteiten enorm. Daarnaast werkt ons auditieve vermogen nooit op zichzelf, als een losstaande kwaliteit. Temperatuur, licht, zicht, stemming, smaak; alles is in van invloed op de beoordeling van de kwaliteit van het geluid. En dat werkt andersom ook. Eten in een restaurant met een enorme takke herrie komt de smaak niet ten goede.
Het lijkt erop dat MQA één of ander dogma bij mensen aanwakkert om hun gelijk te halen. Maar misschien komt dat niet door een technische verschil van inzicht, maar psychologisch:
Die veranderingen! Zoveel mensen zijn bang voor verandering (en vooruitgang). Houden wat je hebt geeft een veilig en geborgen gevoel. En daar kiezen de meeste mensen voor.
Ik houd wel van een risico, met een mogelijke mislukking. Dat is altijd beter dan stilstaan (bij FLAC)!
Om nog even terug te komen op mijn beleving van muziek beluisteren zonder MQA. Ik maak gebruik van een Metrum dac, BS Vault2 ripper/streamer, Burson Virtuoso V2 koptelefoon versterker met de Sennheiser HD800 met ADL/furutech kabel eraan en bekabeling tussen de componenten wisselend van Shunyata, Tubulus Argentus en Nordost en Het stroomblok van Nordost QB 4, en de muziek stroomt rijkelijk Mn oren binnen zonder MQA. Hoe fantastisch kan het zijn??
Net als superaudio en andere zogenaamde superfformats zal dat MQA ook n zekere dood sterven. Het zal de grote massa jongeren n worst zijn wat voor geluidsformat ze te horen krijgen als ze maar muziek in hun oren horen stromen. Ik zelf maak gebruik van een Metrum dac die geen MQA decoding heeft, en ik heb er ook niets mee. Ik denk ook niet dat dit format een succes gaat worden, misschien voor n kleine minderheid is het n aanwinst omdat ze willen horen wat er haast niet te horen valt.
Je kan beter gaan genieten van de muziek met je mooie apparatuur, dan die nulletjes en eentjes tot op t bot te analyseren.
Leuk stuk om te lezen persoonlijk heb ik niets met MQA.
Ik stream met Apple Music via een Sonos Ultimo en een Audio GD ladder DAC en dat bevalt prima.
Daar gaan we weer.
MQA wil alleen die origine van de file zeker stellen (dat heet in marketing termen Studiokwaliteit. Mag dat, of mag dat niet???). Daarnaast kunnen producenten van DAC’s met dit formaat hun apparatuur optima forma te laten presteren. MQA heeft daar totaal geen invloed op.
Al dat gebeuzel en niet ter zake doende geoheha over bits onder en boven links en rechts is totale juridische haarkloverij.
(Wanneer een Red Book CD 44,1 Khz 16 bit file wordt omgezet naar , god betere het, 96 kHz 24 bit, of beter 88,2 kHz en van die 24 bit worden er 9 gebruikt om dit, dac producent afhankelijk, mogelijk te maken, is er dan sprake van losless of lossey? Doe je best!)
Heel leuk om te lezen dat nu een tegenstander van het formaat anoniem publiceert, terwijl tot nu toe te voorstanders op de brandstapel werden gelegd. Heerlijk in de slachtofferrol kruipen en doen alsof JIJ de gebeten hond bent. Hahaha erg sterk staaltje marketing.
Ik ben gestopt met te tellen hoe vaak claim, of claims wordt gebruikt. Doe een studie rechten en laat ons, muziek genieters, met rust aub.
Het feit dat ik een redelijke garantie krijg wat de origine van mijn digitale streaming file is, is me heel wat meer waard dan een bit meer of minder, waar zelfs een vleermuis niets van zal merken.
‘@TheoNaim
Deze “tegenstander van het formaat” publiceert reeds jaren zijn mening over o.m. MQA. Hij doet dit anoniem omdat ook hij geen zin heeft in de brandstapel. Bovendien onderbouwd hij zijn mening uitgebreid én is deze voor publicatie in Computer Audiofile (geen shabby site hoor!) door diverse kenners gecheckt zoals je hebt kunnen lezen.
Uiteraard mag jij het er desalniettemin mee oneens zijn.
Die origine van de file zeker stellen. Denk je echt dat men zoveel moeite gaat doen voor een nicheformaat? Dit zijn gewoon de files die je op qobuz & hdtracks kan vinden geconverteerd naar mqa.
Commercieel gezien een explosief artikel! En passend bij het gevoel dat ik bij de materie MOA heb.
Zolang Apple en Spotify niet overstappen op dit formaat, is mqa commercieel gezien helemaal niets. Ik zie Apple en Spotify echt geen licentie betalen aan Meridian om hun formaat te mogen gebruiken 🙂
Op de mondiale economie zal het inderdaad weinig invloed hebben, maar inmiddels zijn aardig wat audio merken MQA serieus gaan nemen. Hebben daartoe investeringen en promotie gedaan/bedreven. Beniewd of deze muis een staart krijgt!