Het is en blijft natuurlijk een vreemd verschijnsel dat de oeroude LP populair blijft, terwijl er veel betere alternatieven zijn…
Volgens een alleraardigst artikel van de ‘Audiophiliac‘ Steve Guttenberg is het juist het analoge karakter dat veel mensen verliefd maakt op het geluid van de LP. Digitaal geluid is wellicht té perfect en past niet bij ons analoge wezens, levend in een analoge wereld bomvol imperfecties. En ook is er het hele ‘spel’, waarbij je echt feeling hebt met de techniek. De naald op de plaat zet, er naar kunt kijken. Een echt tastbaar medium dus. Dat er hierbij wat ruis en tikken ontstaan werkt eigenlijk alleen maar sfeerverhogend. Het is dus vooral een gevoel dat tussen de oren zit. Maar zeg nou eerlijk: is muziek ook niet een emotie die voornamelijk tussen de oren zit?
Tastbaar
Guttenberg is het eens met de liefhebbers van vinyl die beweren dat de muziek simpelweg beter klinkt. Nu is dat een stelling die we wagen te betwijfelen. Tenzij je de definitie ‘beter’ anders omschrijft. In de zin van ‘beter passend bij het analoge karakter van het menselijk gehoor’, bijvoorbeeld. Misschien klinkt een digitale opname soms wat kil, juist omdat de imperfectie ontbreekt. En dat maakt muziek dan misschien weer wat afstandelijker. Het is in ieder geval een psychologisch gezien ietwat ongrijpbaar fenomeen. Want zeg nou zelf: wie kijkt er – ook als hardcore digitaal liefhebber – niet toch stiekem gefascineerd naar een draaiende platenspeler en vindt de lucht van een net uit de hoes gehaalde LP wel lekker? Mogelijk is het die ‘complete ervaring’ die vinyl populair maakt bij een specifieke groep mensen. Of dat tot in de eeuwigheid zal duren? Wie weet…
Lp versus (SA)CD lijkt en is een moeilijk vergelijk, maar ik wil toch enkele (oude) LP’s noemen die de moeite van het luisteren dubbel en dwars waard zijn én waar met mijn gehoor geen digitaal medium aan kan tippen. Ik noem ze even: Crime of the Century + Breakfast in America van Supertramp op CBS Half speed mastered LP, Sugar Loaf Express op JVC direct disk (LP), maar ook bv. de ‘normaal’ opgenomen LP Jazz van Ry Cooder. Leg die laatste eens op de draaitafel en vergelijk met de gelijkluidende uitvoering op CD. Het moet al te gek zijn als u het dan niet met mij eens bent dat die aloude LP nog zo gek niet was én is!
In de jaren 70 & 80 van de vorige eeuw kocht en draaide ik lp’s. Het had wel wat die mooie hoezen.
Lp’s moest je vooral niet in de zon laten liggen of op de verwarming, dat gaf de lp een extra dimensie.
Je had ook lp’s die geremasterd waren, het heette Direct Metal DMM Mastering. Geen idee of die lp’s beter klonken.
Ik heb nog wat lp’s uit die tijd als herinnering.
Voor het gemak zet ik digitale muziek aan.
LP’s zet ik af en toe op.
Ik vind analoog en digitaal bijde prima te verteren.
en was ik toch nog even vergeten om Jaap met zijn team te bedanken voor de leuke site die ze toch ieder jaar maar weer vol weten te krijgen met leuke artikelen!!
BEDANKT!!!
Ja maar degenen die deze site voor het eerst zien, hebben geen idee hoeveel leerzame artikelen er te vinden zijn. Bijvoorbeeld speaker plaatsing of netwerk, alles wordt besproken. Het zou verstandig zijn als de homepage duidelijker weergaf, wat er te vinden is. Ja er is een zoekmachine, maar het zou volgens mij verstandiger zijn als er een index geplaatst werd, met de eerste drie zichtbaar daarna…. zodat het werk van Jaap, Yung en overige schrijvers echt aandacht krijgt. En pas op met vuurwerk, ook namens mij een fijne jaarwisseling 🙂
Welcome! Maar ik doe het niet alleen. Er zit een heel team achter Alpha :-).
Wat een heerlijke reakties allemaal, leve de HIFI hobby!!! Lees zelf de Stereophile, een fantastisch tijdschrift uit de USA met daarin heel veel aandacht voor lp’s, pickups en buizenversterkers, maar ook heeeeel veeel aandacht voor de modernste technieken en ontwikkelingen…….Voor ieder wat wils, wat is het toch leuk die muziek………..
en ps. een klassieke Naim installatie met “moderne” Storm voedingskabels van Audioquest klinkt toch verdomde aardig…….., gezellige jaarwisseling iedereen!!!
echter relatief gezien bereikte je toen kwa prijs wat eenvoudiger het plafond dan nu. mijn vader had bijv. het top cassettedeck van philips.Prijs (eind jaren 70) 700 gulden.Hij had de flagship platenspeler van kenwood,prijs 400 gulden.Beter was er niks. kijk tegenwoordig naar de toplijnen van nog niet eens de grote jongens zoals bijv, cambridge,exposure etc.Zit je al snel op uizeneden euros,om maar te zwijgen van de echte jongens,
Beste John
Nu ben je toch appels met peren aan het vergelijken hoor! Dat men eind jaren ’70 kwalitatief materiaal maakte zal ik nooit betwijfelen, maar dat men nu veel meer geld ertegenaan moet gooien om dezelfde sound te bereiken als vroeger klopt niet. Je kan ten eerste de waarde (prijs) van iets niet meer vergelijken met nu, ten tweede had men ook stroomvervuiling maar stond men er (nog) niet bij stil dat dit invloed kon betekenen op het geluid. De kabels waren soms van een bedenkelijk niveau en konden toen ook een stuk beter. En ten derde is audio zodanig doorontwikkeld (vooral digitale) dat men nu een klank bereikt waarvan toen nog geen sprake was. Je haalde nooit dezelfde dynamiek (met tape, vinyl) als wat men nu met digitale audio haalt. Bovendien is goeie (digitale) audio best wel betaalbaar, hangt ervan af welke merken je kiest. Wat ik wel vind is dat men nu zotte bedragen spendeert aan kabels, netfilters en bepaalde tweaks waarvan ik zeer sterk mijn twijfels heb WAT ze eigenlijk bijdragen aan het geluid…Ik lees hier in je verhaal dat je serieus hebt moeten investeren in kabels om klaarblijkelijk hetzelfde geluid te bereiken zoals vroeger. Dan stel ik me de vraag waarom je niet beter investeerde in andere (betere) toestellen met kwalitatieve -betaalbare kabels erop. Ik heb alle begrip dat je je oude installatie niet kwijt wil, ik zou ze wellicht ook niet wegdoen (nostalgie). Maar je moet toch wel begrijpen dat men heden ten dage WEL hoogwaardig materiaal op de markt brengt die best betaalbaar is en die toch een stuk beter zal spelen. Om af te sluiten: Ik geloofde vroeger ook dat audio van eind de jaren ’70 nog altijd het beste klinkt (zoals men wel vaker beweert) tot dat ik begon te luisteren naar goeie recente apparatuur. Mijn vintage audio is ondertussen al lang de deur uit. Ik heb nog enkele exemplaren puur uit nostalgie die ik bewaar maar meer betekenen ze niet..
Ja misschien draaf ik wel door.in onze herinnering wordt veel van vroeger geïdealiseerd.wel bedankt voor de interessante discussie.feit is,dat we een prachtige hobby hebben.fijne jaarwisseling !
Graag gedaan John. En inderdaad.. We hebben een prachthobby. Goeie eindejaarsfeesten!
Andy ik ben het bijna helemaal met jouw eens, maar wat de tape betreft, NIET DE TAPE THUIS zoals de cassettebandjes of de 4 sporen draaibaar. Maar de professionele opname tape 2 sporen, zijn perfect, maar omdat het te duur en vreselijk lastig om een goed en geschikt resultaat te krijgen, is digitaal veel makkelijker, maar soms klinkt de digitale opname slecht. de oorzaak is niet omdat het digitaal is opgenomen, want er is wereldwijd waarschijnlijk geen analoge opname studio te vinden. Wat de opname wel slecht maakt, is de analoog digitaal converter als hierop bezuinigd is dan…tevens de plaatsing van de microfoons en akoestiek bepaald het uiteindelijke resultaat. Maar waarom de LP, het wordt pas warm met de wasrol 🙂 anno 1888 De techniek van nu verslaat elke installatie van het verleden. LP bespreking hoort volgens mij niet thuis op alpha-audio. Waarom een T Ford als een Ferrari ook mogelijk is.
Klopt, er is inderdaad veel verschil onderling in digitale dragers én de mastering vooral want daar begint alles..En zoals je zegt spelen kosten, budget en ervaring hier een grote rol in.
Fijn eindejaar hoor!
Bedankt Andy, tuurlijk wens jouw ook een fijne jaarwisseling en voorzichtig met vuurwerk 🙂
Bedoel je Burmester, McIntosh, D’augustino, Martin Logan, Nagra?
Opzich leuk materiaal, maar onder deze klasse is er genoeg spul dat voortreffelijk is.
Dus de beginners hoeven niet teleurgesteld te worden dat met een beperkt budget niks te vinden is in audioland.
Een prettige jaarwisseling, en een goed 2019. Het wordt voor mij een boeiend horloge jaar, een andere liefhebberij van mij.
Ben ook opgegroeid met de goede oude lp,maar is inmiddels jaren geleden.Kan geen oordeel vellen over wat beter klinkt: analoog of digitaal.Luister zelf al jaren alleen cd en ben inmiddels na jarenlange quest op een punt gekomen dat ik zeg:zo,deze sound is waarnaar ik streefde,meer kan ik niet uit mijn componenten halen,dit is het maximale.Maar als ik dit vergelijk met “‘vroeger”‘,maw de analoge tijd: vroeger hoefde men geen peperdure stekkerblokken,interlinks,stroomkabels of filters.Er was immers geen digitale vervuiling.En de sound was net zo goed als wat ik nu heb,alleen voor een fractie van het geld (inflatie meegerekend).Nu heb ik peperdure bekabeling zeg maar gerust ” moeten” kopen om daar te komen waar ik heen wilde.Niet dat ik er spijt van heb,maar in de gouwe ouwe tijd was dit overbodig.Wat ik afsluitend met dit verhaal wil zeggen is dat digitaal even goed als analoog vroeger klonk,maar tegen aanzienlijk hogere kosten.
Beste John, mijn kabels zijn van Aldi kwaliteit en luister momenteel naar https://open.spotify.com/user/21ir52usgechkbxjei7rezbli/playlist/4B0MrSZ0rRABf017DOCre3?si=XUhiNLOoS7yOUnYV0d-xnw en zit in de kerk, het volume is zo ingesteld, dat normale conversatie mogelijk is, de bassen zijn niet alleen in de kamer, maar in het hele appartement duidelijk te horen. Met mijn installatie, hoor je verschil in timbre tussen elk instrument, ook het verschil tussen Bosendorfer en Yamaha concertvleugel. Elk instrument ook de menselijke stem is perfect. De boxen ESL 57 zijn 60 jaar oud de Quad 606 is wat jonger. De sub KRK 12S staat hier 2 jaar en de WXC-50 Yamaha dit jaar aangeschaft. Heb er geen audiofiel spul tussen zitten. Het geluid is prima, maar geef toe als ik deze boxen op de juiste manier kan plaatsen, dan stap ik over op het peperdure spul, want bij een goede installatie is verschil duidelijk waarneembaar. Maar ben het beslist oneens dat het 13 in het dozijn prijs van toen hetzelfde klinkt. Het goedkopere spul van de jaren 60 klinkt vele malen minder dan de makkelijker betaalbare apparatuur van nu. De box van toen die ik heb, koste toen ongeveer een jaarsalaris. Deze http://alpha-audio.nl/review/review-quested-v2108-monitor-speakers/ zijn volgens mij de beste keus voor het minste geld. Waarschijnlijk klinken deze boxen beter dan jouw huidige installatie, en de versterkers zitten er al in. Ik bedoel dit niet hatelijk, maar als jouw apparatuur nu net zo goed klinkt als toen voor veel minder, dan is er een wereld van verschil. Zeg dit niet om jouw op kosten te jagen, maar een muziekliefhebber of audiofiel zou zeggen dat had ik veel eerder moeten. Met vriendelijke groet en een prettige jaarwisseling gewenst 🙂
Ik heb niks gezegd van een 13 in een dozijn prijs van toen.Je hebt ten alle tijden prijsklasses, jij ook een fijne jaarwisseling.
Dan begrijp ik “En de sound was net zo goed als wat ik nu heb” Vroeger was top kwaliteit ook erg duur, En heb zelf eenvoudige randapparatuur en het klinkt top, maar de ESL 57 koste in 1960 fl.5000,– men verdiende toen ongeveer 450 gld. per maand. Het lijkt vroeger goedkoper. Maar hetzelfde klinken als vroeger?de techniek evolueert, maar ons gehoor wordt met de tijd minder. Echt vroeger bestond de apparatuur niet, die de lage vervorming van nu kon meten, dan wel afregelen, de signaal ruisverhouding van nu was on haalbaar. De high-end van nu kun je niet vergelijken. Als het hetzelfde klinkt, dan staan de boxen verkeerd.
Sorry,ik had de luidsprekers verkeerd om,hihi
Je hebt het over vervorming en sr verhouding.dat moge kloppen,maar je hoorde niemand klagen over too bright en weinig laag.ik was hard rock fan,maar hoefde niet bang te zijn of mijn speakers ervoor geschikt waren.integendeel,geluid was altijd vol,had body en een subwoofer was al helemaal niet nodig,al had je die toen niet.dus wat is belangrijker,sr verhouding of volle sound?
Uit veel reacties op reviews in tijdschriften maak ik op dat door menigeen de huidige high end sound van menig fabrikant als te open en te clean wordt ervaren.dat is uiteraard een kwestie van smaak maar is misschien ook een factor waarom de platenspeler weer in is.de volle warme sound van destijds is voor mij nog altijd maatgevend en met mij blijkbaar voor velen,getuige de pick up revival.
Een langspeelplaat is een digitaal medium. Alles wat er op staat is vast en bepaald (discrete waarde).
Nadeel is dat na wat vaker spelen de inhoud iets verandert, maar dat neemt niet weg dat een LP discrete waarden bevat, net zo als een CD.
Analoge processen zijn processen waarin een conversie plaatsvindt.
In CD, SACD of streamingtechnieken vinden ook conversies, dus analoge processen, plaats.
M.i. dus een totaal misplaatste discussie.
Bij het afspelen van een LP zijn meer zintuigen betrokken dan bij het afspelen van een CD of het gebruik van een streamingdienst. Zintuigen kunnen NIET afzonderlijk van elkaar werken. Ze beïnvloeden elkaar continue. Vandaar de discussie. Bij een platenspeler gebeurt er visueel veel meer dan bij een CD-speler. Laat staan bij surroundtechnieken in combinatie met beeld. Beide worden dan anders beleefd dan wanneer je alleen de muziek hoort of alleen de film ziet. Een LP kan dus technisch net zo goed klinken als een SACD.
Fijne jaarwisseling.
Beste Theo, de groeven in LP zijn een golfvorm, deze trilling wordt via de naald en magneet MM of spoel MC gelezen. Alle digitale informatie is binair, (aan 1 of uit 0). Het zou veel beter zijn als, de definitieve opname niet wordt gecrompineerd in de 16 bit 44,1 kHz norm, dit was tenslotte nodig om de 9e van Beethoven op de CD te plaatsen. Het is wetenschappelijk bewezen dat boven de 20 kHz onhoorbaar is, maar dit geldt voor een enkele toon, indien het een complex signaal (meerdere klanken) dan wordt het wel hoorbaar. Wens jouw en overige lezers veel luister plezier in het nieuwe jaar 🙂
Beleving, iets wat digitaal niet haalt. Dat extra ontbreekt bij digitaal, hoe goed ook.
Ik wilde vroeger ook niet terug naar de lp.
Ik kan niet meer zonder tegenwoordig.
Alles hangt af van smaak. Beweren dat analoog beter klinkt dan digitaal is voor mij compleet achterhaald. Ik speel op Lyngdorf versterkers in bi-amping (met kamercorrectie) en wat spelen deze versterkers goed in combinatie met mijn platenspeler, tape recorder en sacd-speler! Digitale toestellen zijn al zodanig doorontwikkeld dat het geluid superieur en warm (analoog) klinkt!
Fantastische installatie, da’s echt genieten 🙂
De SACD kan beter klinken dan een CD ja.
Maar waarom de moeite doen een digitaal bestand op een ronddraaiend plastic schijfje te zetten? Zet het gewoon op een SSD.
En van die fascinatie voor de LP snap ik ook geen bal. Ben ik het bij wijze van uitzondering het een keer met Jaap en “zijn” mannen eens… 😉
We delen dezelfde mening, waarom 33 1/3 tpm als er 78 tpm bestaat? Hopelijk stappen ze af van geschiedenis 16 bit 44,1 kHz is prima, maar waarom geen SACD (het werd zo genoemd, en is niet op de huidige markt) kwaliteit op SSD? De weergave apparatuur kan deze kwaliteit makkelijk weergeven.
Dan hebben we denk ik een misverstandje!
Ik denk bij het woord SACD aan de geflopte opvolger van de aloude CD.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Super_audio_compact_disc
Zo’n plastic schijfje dus. Die klinken in principe weliswaar goed maar waarom zou je digitale muziek vandaag de dag in de rondte laten draaien gezien alle problemen die daarbij kunnen optreden. Digitale bestanden horen n.m.m. op een medium als een SSD of gelijkwaardig. Of je je doet ze streamen natuurlijk.
Dat was wat ik bedoelde!
Beste Huite ik bedoel Super Audio en de CD de CD is geschiedenis. Met vriendelijke groet 🙂
Kan me nog goed herinneren dat er digitale opnames verschenen op LP en die had voor 99,9% de voorkeur bij de audiofiel. NU IK KAN HET WEL VAN DE DAKEN SCHREEUWEN, wanneer wordt de audio industrie wakker. SACD is je van het er is niets beter, nu niet en ook niet in de toekomst. Sommige rijden het liefst in T Ford ik vindt een nieuwe Bentley prettiger, maar ga wel achterin zitten 🙂