Hoe verzin je het: Seal 6 is zijn zevende studioalbum. De ‘ondertitel’ commitment slaat zowel op de inhoudt van het album, alsmede het feit dat Seal alweer een hele tijd meedraait. Zijn eerste album was een ware knaller en vele zijn van mening dat hij dat niveau nooit meer heeft overtroffen. Hoe staat het met nummer zeven?
Seal groeit op je. Ik kan me nog heel goed zijn eerste album in 1991 herinneren. Het nummer Crazy maakte grote indruk, ondanks dat ik nog behoorlijk jong was en waarschijnlijk niets van de tekst begreep. Destijds had ik geen geld voor een cd-speler en cd’s. Pas jaren later, rond 1999, heb ik alle albums gekocht om vervolgens trouw alle releases aan te schaffen.
Seal 6: Commitment past helemaal in het Seal-rijtje. Veel ballades, orkestrale begeleiding, donkere, hese vocalen en soms een wat groovy beat. Het album is wel wat minder afwisselend dan zijn vorige werken, en zeker dan zijn eerste twee albums. Daar wilde Seal nog weleens een zijsprong maken naar de hippere, up-beat R&B-sound.
Bij de teksten verwijst Seal veel naar trouw, (huwelijkstrouw?), samenzijn en liefde in het algemeen. Thema’s als wereldproblematiek horen we niet echt terug op Commitment. Hij zal wellicht gemerkt hebben dat zijn ballades goed in de markt liggen. Toch hadden we graag iets meer afwisseling gehoord in thematiek en muzikaliteit. Goed, The Weight of My Mistakes is sneller en ‘feller’, maar toch: kijk naar een nummer als Crazy – jawel, van zijn eerste album – dat geniaal in elkaar zit. Dat niveau haalt Seal ook niet bij zijn zevende album.
Ook Commitment moet op je groeien. Het album moet je echt een paar keer van ‘A’ tot ‘Z’ draaien om te begrijpen. Dan merk je langzaam maar zeker dat het gewoonweg een wegdroomalbumpje is. Niet echt vernieuwend, maar wel gewoon weer goed en lekker voor de collectie.