Het is alweer het zesde album van deze Britten. Het gaat harder dan je denkt vandaag de dag. De band bracht zijn eerste album uit in 2003. Elf jaar later nummer zes:Â The Take Off and Landing of Everything.
Opvallend aan The Take Off and Landing of Everything, is dat het album wat rustiger is. De sfeer is meer ontspannen. Het is alsof de band zijn rust heeft gevonden. Of wellicht balans? Guy Garvey – de leadzanger van de band – zegt ook dat hij de grijze gebieden interessanter vindt dan het zwart / wit. Goed… dat mag. Maar échte statements krijg je niet natuurlijk.
Wie ‘Build a Rocket Boys’ geweldig vindt, zal de wat rustigere sfeer van deze nieuweling wellicht wat teleurstellen. Wij vinden het wel prettig, want naar ons idee ligt daar ook de kracht van Elbow. Sfeer neerzetten. Rust met een onderliggende spanning. Want je weet het nooit bij Elbow… het kan ineens knallen met een paar flinke uithalen van Garvey.
Polijsten
Feit is wel dat The Take Off and Landing of Everything iets meer gepolijst en minder gedurfd is. Het blijft een beetje in het midden hangen. Geen echte uitschieters. Geen gedurfde experimenten die op eerdere albums van de Britten nog wel te horen zijn. Denk aan Asleep in the Back. Eén van de beste albums naar ons idee.
Dit neemt niet weg dat Guy Gavey niet voor perfectie is gegaan op The Take Off and Landing of Everything. Dat is namelijk we degelijk het geval. En ook al hoorbaar bij de huidige radio-single. Een prachtig nummer in opbouw, uitvoering én zang. Kortom: zeker een geslaagde productie. Zeker typisch Elbow…
(eventjes los van het feit of de muziek wel/niet mooi is)
Stoor jij je niet aan ‘dynamic compression’ / Loudnesswar gedoe dat nog steeds volop aanwezig is op deze nieuwe albums, of merk je het gewoonweg al niet eens meer? 😉
Dit vond ik op de DR-website: het titel-nummer =
DR4 -0.09 dB -6.44 dB 7:11 09 -The Take Off and Landing of Everything
Hetzelfde zag ik ook met Reflektor van Arcade Fire gebeuren, veel lof maar toch gewoon zonde vande kwaliteit.
En probeer tegenwoordig nog maar eens iets te vinden dat niet aangetast is.
Zie de gigantische discussies over à lle releases van het nieuwe Beck album.
(zelf heb ik Asleep In The Back ook ooit gekocht, de DR daarvan valt nog mee. alhoewel ik toendertijd daar nog niks van op de hoogte was. ‘ignorance is bliss’?)
Dag Wilco,
Natuurlijk stoor ik me eraan. Het is echt ongelooflijk zonde! Het verschil tussen bijvoorbeeld Daft Punk’s nieuwe album op ‘cd’ en de high-res versie is gigantisch. Met name dynamiek. Ik spreek studio’s er weleens over. Hun antwoord: het is simpelweg de opdracht… Tsja… daar doe je dus weinig aan.
Dag Wilco,
Ik heb het nieuwe album even ingeladen in Audition en eigenlijk valt de compressie nog wel mee. Er zit zeker 6 to 8 dB aan dynamiek in een nummer. Veel beter dan menig ander album van willekeurige popartiesten.