Het bekende audiofiele label TRPTK brengt een nieuw digitaal muziekformaat uit: 32-bit floating point DXD.
TRPTK is het eerste muzieklabel dat met het 32-bit floating point DXD-muziekformaat op de markt komt. Dit formaat heeft volgens het label veel voordelen boven de bestaande formaten zoals een schoner geluid, minder vervorming en nauwelijks afwijkingen. Gebruikmakend van ultra-high-end microfoons, op maat ontworpen apparatuur en technologie, heeft TRPTK al zijn albums opgenomen in een resolutie van 352.8 kHz in 32 bits, 16 keer de resolutie van standaard CD opnames. ‘Terwijl nog steeds veel opnames gemaakt worden op 24-bit Fixed Point, een formaat met aanzienlijk meer dynamiek en klankmogelijkheden dan de 16–bit van een ouderwetse Red Book CD, registreert TRPTK-records alles in 32-bit FloatingPoint. De achterliggende reden is – en vanaf het begin geweest– dat je als luisteraar letterlijk wordt ondergedompeld in de muziek en er als het ware live bij aanwezig bent. Vanaf nu krijg je echt het gevoel deel uit te maken van de originele opname: de musici hebben alvast een stoel voor u op het podium gereserveerd’, zo meldt TRPTK in z’n persbericht.
Groter dynamisch bereik
Het 32-bit Floating Point DXD-formaat heeft volgens TRPTK veel voordelen: ‘Het dynamisch bereik is significant groter: maar liefst 1.528 dB. Dit maakt 32-bit Floating Point DXD erg geschikt voordigitale afspeelapparatuur voorzien van een DAC of een geïntegreerde versterker. Deze apparaten maken meestal op een of andere manier gebruik van Digital Signal Processing (DSP), zoals volumeregeling, balans of formaat conversie. Het 32-bit Floating Point DXD-formaat zorgt ervoor dat er geen clipping or vervorming optreedt in de slotfase van het conversieproces. Het andere voordeel voor digitale afspeelapparatuur is dat door het ‘aanreiken’ van het native format extra conversie niet nodig is. Het nieuwe formaat is dus directer en …. de resulterende muziekervaring is verbazingwekkend realistisch’.
Klinkt meer analoog
‘Kortom’, zo schrijft het label, ‘32-bit Floating Point DXD, zoals geïntroduceerd doorTRPTK, zal digitale audio meer analoog laten klinken: digitale audio zonder voor het oor waarneembare afwijkingen.Minder conversie resulteert in meer muziek! TRPTK biedt op hun website momenteel 22 albums aan als 32-bit Floating Point DXD-downloads, in klassiek en jazz.
‘@REDAKTIE
Irritant dat een reactie die ik plaats onder een reactie van iemand heel ergens anders opduikt. Het worden zo erg onsamenhangende verhalen…..
o ja, en voor “dat meer analoog laten klinken” wat TRPTK in zijn persbericht schrijft……een gratis tip van mij: koop een pickup……….., klinkt echt analoog……(hi,hi)
Waarom komt er nou geen enkele reaktie van Alpha-Audio??? Hebben we eens een onderwerp waarop een hoop lezers reageren en waarin AA een serieuze rol zou kunnen spelen en dan horen we niets…..of ben ik nou te ongeduldig???
Ik wil best op meerdere punten reageren.
De stelling van de industrie is dat 24 bit 96/192 qua geluid superieur is aan 16/44 dus de vraag welke de HiRes versie is staat gelijk aan welke klinkt het beste (als de statement van de industrie klopt). Dat is wat hij ter discussie stelt.
Hij stelt iedereen in gelegenheid te reageren. Dat er meer reacties uit een bepaalde groep (geslacht – leeftijd) komt daar heeft hij geen invloed op. Is alles dan ineens waardeloos. Ik denk dat het een redelijke afspiegeling is van het Hifi publiek.
Hij kan alleen zijn eigen masters gebruiken omdat hij daar volledig over kan beschikken en geen auteursrechten schendt. Ook zijn dat enige opnames die hij over het hele traject kan toetsten.
Het idee is juist om niet alleen te beluisteren op dure installaties, maar op allerlei van goedkoop tot duur in de eigen vertrouwde akoestiek zonder tijd restricties. In zijn mails staat 80% gemiddelde installaties zijn. Slechts een heel klein deel is echt kostbaar {hoeft daarom niet een beter te zijn}
Hij heeft een vooropgezette mening, maar wil graag overtuigd worden van het tegendeel. Lijkt me een goeie opstelling.
Muziek eenzijdig. Zelfde probleem als masters en copyright. Hij heeft geen studio voor een groot orkest dus kan hij dat soort opnames ook niet aanbieden.
Hij heeft vanaf het prille begin aangegeven juist geen wetenschappelijk onderzoek te willen doen, maar een “veldtest” uit te willen voeren op verschillende installaties in verschillende omgevingen met als uitgangspunt de stelling van de industrie dat HiRes een enorm hoorbaar verschil is tov van redbook cd. Zij maken voorbehoud voor prijs of kwaliteit.
Het is een grappig onderzoek en niets meer of minder naar mijn mening. Niet te zwaar aan tillen. Een wetenschappelijk onderzoek in audio is volgens mij niet eens mogelijk. Ik lees zijn mails erover met plezier. Leuk onderwerp met lekker veel uiteenlopende meningen zoals je ook hier kunt zien. Maar de aanleiding was het gigantische marketing gezwets van het artikel waarop deze reacties zijn gekomen.
En nu is de beurt aan Alpha-audio!!!
Tijd om te scoren!! Het gaat nu om iets heeeeeelllll belangrijks: HOE KLINKT DE MUZIEK, WANT “MUZIEK” DAAR GAAT HET TENSLOTTE TOCH ALLEMAAL OM?
Dus een gedegen onafhankelijke vergelijking / analyse / blindtest van de verschillende muziekformaten zou in deze toch iets prachtigs zijn????
Kom op, pak die handschoen op!!
Muzikale groet, vanochtend met Sly & Robbie Meet Nils Petter Molvaer, cd Nordub, heerlijk!
Goede tip! Zojuist eens beluisterd en inderdaad ‘heerlijk’!
De 24/96 versie (via Qobuz) klinkt ook nog eens geweldig.
Misschien een tip mijnerzijds:
Gotan Project – La Revancha Del Tango (2001, Reissue 2004)
Ook heerlijk relaxte muziek die prima opgenomen is.
ja leuke cd, heb ik ook op de Melco staan!
o ja, en al dat geneuzel over allerlei quasi interessante formaten is uiteindelijk toch niet zo erg interresant als je gewoon muziek wilt horen / kopen, en muziek, daar gaat het tenslotte toch om…….dus ik bedoel niet die 1% die speciaal uitgebrachte opnames in een of ander exotisch formaat , maar gewoon de 99% uitgebrachte muziek in in het “de facto” formaat cd 16/44, of high res 24/96 of 24/192 of vinyl………..dus waar hebben we het eigenlijk allemaal over……
“Muziek eenzijdig. Zelfde probleem als masters en copyright. Hij heeft geen studio voor een groot orkest dus kan hij dat soort opnames ook niet aanbieden.”
In mijn ervaring klinken opnamen van kleinere bezettingen sowieso veel realistischer dan opnamen van grote orkesten, helaas. Maar wel een beetje logisch: je zou ook met 4 man/vrouw in een huiskamer mooi kunnen musiceren, maar met een heel orkest in de woonkamer kan nu eenmaal niet. Logisch dat er ‘gegoocheld’ moet worden om e.e.a. een beetje realistisch te doen lijken.
Ik ben Mahler fan, maar Mahler klinkt toch echt op zijn best in het Concertgebouw, ondanks mijn B&W Nautilus…..
Gelukkig houd ik ook van kamermuziek. (Strijkkwartetten van Beethoven zijn er gelukkig in overvloed opgenomen, ook hele mooi uitvoeringen/opnames…)
Punt 1 zitten erin
Punt 2 stond er als optie in eerste instantie bij, werd juist verwijderd omdat dat dat volgens statistici NIET mag die optie.
Punt 3 audio liefhebbers zijn grotendeels mannen en inderdaad (ruim) boven de 50. Bij alle bezoeken aan XFI duidelijk zichtbaar voor mij.
Mark is inmiddels uitgenodigd bij AES om zijn “onderzoek” te presenteren.
Je reageert op een deel van een veel groter verhaal. Het punt ‘ik hoor geen verschil’ is hier wel van toepassing omdat de vraag deterministisch is. Je mag het niet toevoegen als je een relatieve vergelijk maakt. Daar is hier geen sprake van. Ik zou de ‘statistici’ wel eens willen spreken die op basis van een gedwongen keuze een onderbouwing willen geven van een waargenomen verschil in de statistiek. Maar goed, als mensen een methodologie discussie willen aangaan moeten ze maar dat met hem gaan doen, het is niet mijn onderzoek. En belangrijker, de uitslag gaat geen drol verschil maken hoe ik persoonlijk muziek beleef.
Ik ben veel nieuwsgieriger of in een blind onderzoek het verschil met die 32 bits drijvende komma files en ‘standaard’ files hoorbaar is. Of dat het audiofiele Haarlemmerolie is. Ik heb geen DAC die het aankan.
De meeste buzz word compliant DAC’s kunnen dit wel aan. Alle moderne chips van de grote merken zoals ESS Sabre, TI en AK ondersteunen 32 bit, maar er is geen enkel nut. Ik vind vooral de tekst over het opname materiaal hilarisch, ik zou de beschreven “super microfoons” wel eens willen zien, want die bestaan domweg niet. Ik heb nog een paar kaartjes voor de Efteling, daar hebben ze een heel park vol sprookjes. Wat een compleet onzin stuk is dit . Dat je je naam alpha audio daaraan wilt verbinden. Doe inderdaad de Mark Waldrep test maar eens met 16 bit 44,1 versus 24 bit 96.
O wat zijn we toch lekker bezig met z’n allen, beginnen we net een beetje te wennen aan high res 24/96 en 24/192 via bijvoorbeeld Qobuz……komt er gelukkig weer wat nieuws…., maar nee mensen, ik zou wachten op de 64 bits versie……,vast weer veeeeeeelll mooier, komt vast wel volgend jaar en ik hoorde al geruchten over een 128 bits versie…….
Henk ik geef je groot gelijk.
Als je denkt ik heb nu een apparaat dat nog wel een tijd meekan heb je weer baas boven baas.
Op gegeven moment zie je door de bomen het bos ook al niet meer…
Dag Ronald
Het zou handig zijn als u de door alpha audio bekende dacs die 32 bit dxd aankunnen zou vermelden. Dat zijn enkel zeer recente dacs en waarschijnlijk zijn er ook nog niet veel.
Verder sluit ik mij aan bij het idee een blinde luisterproef a/b vergelijk te organiseren zodat jullie daar een oordeel kunnen vellen of 32/352,8 anders of beter is dan 24/96 wat nu de huidige standaard is voor hres music.
Verder heb ik reeds problemen ervaren bij het streamen van 24/192 bestanden bij het gebruik van de mconnect app. Deze problemen doen zich niet voor met 24/96 bestanden.
Een recente studie geeft aan dat de overgrote meerderheid van luisteraars op hun eigen installatie geen verschil kan horen tussen een opname gemaakt in 24/96 en dezelfde opname gedownsampled naar 16/44 maar verpakt in 24/96 container.
Het verschil zal hier ook moeilijk of niet te horen zijn.
Het is wel belangrijk om van TRPTK een wav bestand te krijgen in 32/352,8 en ook dezelfde opname in 24/96.
Ik ben benieuw naar het resultaat!
Mvg
BVDR
De recente studie van Mark Waldrep op Audiophile Review heeft dat zeker niet aangetoond. Er is een voorlopige analyse gedaan die nog niet als bewijs mag worden aangemerkt. De opzet van de studie is onduidelijk, de data lijkt erg geniuses te zijn, dus men moet voorzichtig zijn met beweringen. Voor je het weet gaat het een eigen leven en gaan mensen over elkaar heen buitelen met meningen, zonder te weten wat de bron van de bewering is.
Het meest lastige is dat Mark Waldrep niet onbevooroordeeld is, dus enige scepsis is op zijn plaats.
Hierbij wil ik nog melden dat ik aan deze studie heb meegedaan en ik nodig iedereen uit om zelf eens de proef op de som te nemen en na te gaan of hres ook duidelijk en in de meeste gevallen te onderscheiden is t.o.v CD kwaliteit. Inschrijven kan nog altijd!
Het gaat wel over dezelfde opnames in hres en in CD kwaliteit.
De geleverde bronbestanden zijn wav en ik weet niet wat u bedoelt met genius?
Ik kan uit eigen ervaring een oordeel vellen over deze studie.
Meestal hebben de sceptici niet de ‘tijd’ of de ‘energie’ om het zelf te proberen.
Of Mark Waldrep enig voordeel heeft bij het resultaat zou ik betwijfelen wanneer je zijn verleden natrekt. Op zijn website worden namelijk veel hres en multiroom bestanden verkocht.
Enige scepsis heb ik nog altijd maar als enkele honderden deelnemers er niet in slagen een correct of duidelijk onderscheid te horen moet dit tot nadenken stemmen.
Het gaat erom dat de kwaliteit van de opname heel belangrijk is. Meer dan de samplefreq. of bitdiepte.
De opnames van TRPTK zullen wel superieur zijn!
Ik apprecieer uw mening na deelname aan de test?
Ik heb meegedaan aan de test. Vanuit onderzoeksopzet oogpunt is er heel wat aan te merken. Dat u het dan mij daarmee woorden in de mond wil leggen wat ik dan zou vinden van 32 bits opnames is een rare reactie.
De test van Mark Waldrep heeft niets aangetoond tot nu toe. Dus er is geen conclusie te trekken over de zin of onzin van wat dan ook.
Dat de opnames van TRPTK superieur zouden zijn in 32 bit is mijn mening en ik heb hierbij niemand woorden in de mond willen leggen.
Sorry, als dit zo overkwam.
Blijkbaar zijn de meningen onder de deelnemers van de test ook verdeeld.
Het zou mij interesseren om uw standpunten wat meer verduidelijkt en concreet te zien o.a. in verband met het onderzoeksopzet.
Mark Waldrep komt juist uit het HiRes kamp en is tot inkeer gekomen na alle commerciële onzin die erover geschreven wordt. Hij heeft zich dus uitermate kwetsbaar opgesteld door nu scepticus te zijn.
Compatible dac’s staan in de blog op hun internet site……
‘- Het begint al bij de vraagstelling: ‘welke opname denk je dat 24 bits is’. Mensen luisteren niet om te bepalen of iets high res is, mensen luisteren muziek en vinden het één mooier klinken dan het ander. Als je wilt weten of high res toegevoegde waarde heeft (geluidskwaliteit, muziekbeleving) moet je vragen ‘naar welk van de opnames gaat je voorkeur uit’. Dan kan je bepalen of mensen consistent de voorkeur ergens aan geven.
– Zijn hele punt is dat het de mastering is die bepalend is en niet de resolutie. Alle samples zijn door hem gemasterd, waardoor je geen vergelijk hebt met ‘fout’ gemasterde samples en of mastering in combinatie met sample rate iets uitmaakt.
– Er zit een bias in zijn response group : mannen van boven de 50 met dure apparatuur. Je kan dus hooguit iets concluderen over mannen van boven de 50 met dure apparatuur (heeft hij zelf ook aangegeven)
– De doelgroep is iedereen die zich aanmeld. Je weet dus niet of iemand wel geluisterd heeft, of mensen willekeurig iets gaan aanvinken, kortom wat de kwaliteit van de respons is. En omdat gebrek aan mate van controle met dit soort onderzoek nu eenmaal gepaard gaat (vraag maar aan Maurice de Hond) moet je een aantal controles meenemen in je onderzoeksopzet om statistisch te kunnen analyseren of antwoorden een willekeurig patroon vormen of dat je echt kan concluderen – in termen van statistische significatie – dat er geen verschil is te ontdekken tussen 16 en 24 bit van dezelfde master. Die controle opzet is:
1) Je moet 16/16 en 24/24 paren toevoegen.
2) Een ‘ik kan geen verschil horen’ antwoord moet mogelijk zijn
3) Je moet van te voren weten hoe groot de diversiteit in je populatie is en daar je sample op trekken, dus niet willekeurig mensen vragen, maar duidelijk doelgroepen benaderen. Dan kan je ook analyseren of er verschil is in de doelgroepen en bepalen of doelgroep (op basis van een aantal kenmerken) meer bepalend is voor de uitkomst dan de gerapporteerde verschillen. Een heel moeilijk onderdeel van een goed onderzoek, maar bepalend of de uitkomsten geaccepteerd worden.
Omdat hij nog niets heeft verteld over zijn opzet van de studie, anders dan hoe hij de muziekfiles gemaakt heeft, weten we nog niet hoe valide zijn onderzoek is. Dat is afwachten. Tot die tijd mag je geen conclusies trekken op basis van zijn eerste rechte tellingen die hij gerapporteerd heeft. Ook een domme fout: tussenresultaten rapporteren terwijl je onderzoek loopt. Dat is vragen om bias in deelnemers die na het lezen zich alsnog aanmelden.
Verder is hij niet zelf met een neutrale onderzoeksvraag het onderzoek aangegaan, hij heeft een vooropgezette mening. Dat helpt niet in je geloofwaardigheid, dan moet je goede onderzoekers en methodologen van de universiteit waar hij de studie voor doet je onderzoekopzet laten doen om vanuit een neutrale positie de hypothese dat ‘de mastering bepalend is en niet de bitrate’ te kunnen onderbouwen of verwerpen.
Verder vond ik zelf de soort muziek erg eenzijdig. Ik weet alleen onvoldoende van het onderwerp om te weten of dat impact heeft op de resultaten. Ik denk van wel, juiste met grote orkeststukken hoor ik de verschillen meer dan met zang en piano. Maar dat kan mijn getrainde oor zijn.
Ik vind het jammer dat de onderzoeksopzet niet beter overdacht is, in zoverre ik heb kunnen achterhalen hoe het gedaan is. De vraag is namelijk reuze interessant.
Tja, het (marketing)verhaal klinkt goed, maar hoe klinken de opnamen?
Zou mooi zijn wanneer er op de site van TRPTK een paar gratis files ter download klaarstonden om eerst eens te kunnen vergelijken alvorens te investeren…..
En hoe veel groter zijn deze bestanden t.o.v. bijvoorbeeld de veel voorkomende 24bit/96kHz bestanden? Zelfs 24bit/48kHz klinkt al stukken beter dan CD. Met name de ruimte en de details zijn veel beter aanwezig. Het verschil naar 24bit/96kHz of 24bit/192kHz is dan al heel klein en lastig te duiden.
Ik vind het heel moeilijk om verschil te horen tussen 24bit/96kHz en 24bit/192kHz.
DSD is wel goed te onderscheiden omdat het hoog vaak wat ronder, minder fel klinkt.
Maar dat kan natuurlijk ook aan de gebruikte DAC liggen…..
Maar verschil tussen DSD64 en DSD128 is ook moeilijk, terwijl 128 een dubbel zo groot bestand oplevert als 64.
Overigens is het mij nog nooit gelukt om met foobar2000 in combinatie met mijn T+A DAC 8 een DSD 256 of 512 bestand af te spelen, ook al zou dat moeten kunnen….
Wanneer het verschil erg makkelijk te horen zou zijn is het de extra opslagruimte nog wel waard, maar wanneer ik een fragment 3x moet spelen om verschil te horen (of denken te horen?) is het mij die enorme extra opslagcapaciteit niet waard.
Een mooi onderwerp voor een blinde test: klinkt 32 bit DXD inderdaad beter dan 24bit van dezelfde master (verschillende opnamen vergelijken is natuurlijk onzinnig).
Vooral nieuwsgierig omdat in het interview dat jullie met Eelco Grimm hebben gehad hij aangaf dat ze ontdekt hadden dat de DAC het beste werkte met specifieke samplerate, dus lager ligt dan wat deze DXD kan bieden.
Kan standaard apparatuur dit afspelen, of moet ik nog een exotische dac aanschaffen 😉
Dat was mijn vraag ook, maar met enig zoeken blijkt dat 32bit DXD een PCM formaat is en dat veel moderne spelers een DAC hebben die dit formaat aankan. Vaak wel de wat betere apparatuur, maar als je DAC 32 bit PCM aankan, dan kan deze waarschijnlijk DXD afspelen.