Home Concertgebouw Orkest o.l.v. Riccardo Chailly – Symfonie no.3 van Prokofiev, Arcana van Varèse en Zavod van Mosolov.

Concertgebouw Orkest o.l.v. Riccardo Chailly – Symfonie no.3 van Prokofiev, Arcana van Varèse en Zavod van Mosolov.

3
Chailly_Prokofiev-Varese-Mosolov

Inleiding

Inhoud

Jawel, Alpha-Audio gaat aan klassieke muziek doen! Nadat eerder dit jaar no-go’s als vinyl, buizenversterkers en hoornspeakers zijn doorgedrongen tot de testbanken van Alpha-Audio, is het nu de beurt aan klassieke muziek. Zoals dat vaker gaat wees een trouwe Alpha-lezer ons erop dat we bij test-tracks geen aandacht besteden aan klassieke muziek, terwijl dit bij uitstek een genre is waarbij aandacht is voor de opname en de akoestiek. We beluisteren een stuk van Prokofiev.

“Kamermuziek is goed vergelijkbaar qua response van een audioset met singer/songwriter of het stuk ‘Little Fuge in G’ dat je vaak gebruikt. Een groot symfonieorkest is qua dynamiek en het kunnen volgen van verschillende melodielijnen, zonder dat de orkestklank uit elkaar valt zoals in erg analytische high end systemen vaak gebeurt, uitdagend. In veel gevallen loopt een systeem helemaal dicht en krijg je een brei van geluid.”

Bij klassieke muziek is het voor ‘leken’ vaak een probleem dat ze niet precies weten wat ze moeten luisteren, waar ze precies op moeten letten en hoe te kiezen uit de vele uitvoeringen. En dan nog de verschillende stromingen, van barok tot klassiek, romantiek, avant-garde. Symfonisch, kamermuziek. Martijn ten Napel neemt u mee in albums die zowel in muzikaal opzicht als geluidstechnisch buitengewoon goed score. We beginnen met ons eigen Concertgebouworkest, gedirigeerd door Riccardo Chailly; een album met werken van Prokofiev en de minder bekende componisten Varèse en Mosolov.

Hammertime

Dit is een album dat ik steevast meeneem naar een luistersessie. Het is een scherprechter voor HiFi apparatuur. Het album opent met Zavod, beter bekend als “Iron Foundry”. Het gehamer op staal wordt letterlijk uitgevoerd. De gillende violen en de koperblazers die helemaal los gaan maken het tot een geluidsorgie waar menig versterker en luidspreker in verstrikt raakt. Leuk weetje: Metallica speelt dit stuk met orkest in hun S&M2 concert. Dat geeft je denk ik een beeld van waar je dit stuk moet plaatsen.

De opname is van topkwaliteit, met veel dynamiek en je krijgt de sfeer en akoestiek van het Concertgebouw goed mee. Het geluid van orkest en een zaal past nooit in je huiskamer en je luidsprekers, dus moeten opnametechnici en mixers compromissen sluiten in wat ze benadrukken. Dat levert wisselende resultaten, maar deze opname is een fraai staaltje opnamekunde.

Prokofiev

Na dit opwarmertje volgen de vier delen van de Derde Symfonie van Prokofiev. Een stuk dat weinig gespeeld wordt, het is vrij donkere muziek en trekt geen drommen mensen naar een concertzaal zoals een Bruckner of Mahler symfonie dat doet. Prokofiev had na lang zwoegen de opera “De Vuurengel” af. Het stuk is alleen nooit uitgevoerd tijdens zijn leven. Prokofiev zag dat zijn opera niet opgevoerd ging worden en om zijn muziek toch uitgevoerd te krijgen heeft hij de derde symfonie gebaseerd op de muziek van de vuurengel.

De vuurengel is donker liefdesverhaal waarin demonen een grote rol spelen. Als je dat weet dan is de muziek ineens heel logisch. Het is een opera, dus de muziek is beeldend van zichzelf. De melodielijnen die over elkaar heen buitelen in het eerste deel geven je een groot gevoel van onrust. Op een hifi set die erg analytisch is kan je het allemaal fantastisch uit elkaar pluizen, maar je verliest samenhang. Op een set die het niet kan bolwerken wordt het een brei waar je geen touw aan vast kan knopen. Als het allemaal klopt dan gaat bij de extreme dynamiek van het stuk je haren recht overeind staan.

Gelukkig kan je met het tweede deel een beetje op adem komen na het geweld van het eerste deel, maar de dreiging blijft. De donkere wolken zijn nooit weg, hoe liefelijk de melodie ook is.

3 REACTIES