Review LHY SW-8 Switch en LHY LPS50VA Lineair Power Supply

Cisco Switch met LHY Power Supply

Het vergelijken van verschillende switches of verschillende opties voor de stroomvoorziening van de switch is een vergelijk van subtiliteiten. Iedereen die verwacht dat er een ‘dag en nacht’ verschil is te vinden met het aanpassen van een switch moet ik teleurstellen.

Het introduceren van een switch, dat is een duidelijk hoorbare verbetering. De ene switch optie voor de andere switch optie wisselen is een spel van subtiele veranderingen. Maar subtiele veranderingen kunnen grote gevolgen hebben voor hoe je de muziek ervaart. De meeste lezers van Alpha Audio steken veel tijd en moeite in hun HiFi systeem. Die tijd en moeite gaat niet over geld, maar over aandacht. En precies op dat punt van aandacht, op het verschil tussen iets lekker vinden klinken en dat muziek de tranen over je wangen doet stromen omdat het je raakt, daar zitten de subtiele verschillen die een switch kan brengen.

Raffinement in orkestklanken

Van een iFi PowerX naar de LHY lineair PS is hoorbaar. In de track van de Tindersticks klinkt de basgitaar minder diffuus en loopt dieper door, de stem is wat beter verstaanbaar, maar heeft wat minder diepte en de tik op de bekkens is wat droger en prominenter. Vooral als het druk wordt blijven de blazers onderling te onderscheiden. Ritme en pacing is vergelijkbaar met de iFi, alleen de opbouw voelt wat minder urgent. Het grijpt je wat minder bij de strot.

Bij Morphine zijn de noten in de slide basgitaar veel beter te horen, het is minder een brei van geluid. In de saxofoon hoor je duidelijk een bekende opname truc: het refrein is twee keer ingespeeld waardoor het geluid voller klinkt omdat je nooit exact twee keer gelijk speelt.

In de Mahler opname is er meer ‘diepte’ in het orkest. Je hoort de dimensies van de concertzaal ook beter. De fluitsolo is prachtig, je hoort de klank van het instrument beter.
In de stem van de zangeres is er meer lucht rond het hoog en gek genoeg klinkt haar stem iets hoger dan met de iFi. Ze staat duidelijker voor het orkest te zingen. De woorden die ze zingt zijn ook duidelijker volgbaar. Ik mis wel iets van de diepte in de stem zoals met de iFi, net als met de Tindersticks, maar als je de plussen en minnen optelt, dan is de stem beter met de LHY.

De LHY LPS is met dit soort symfonische muziek duidelijk beter dan de iFi. Ik kon het stuk niet afzetten, ik wilde blijven luisteren. Alle instrumenten hebben een natuurlijker klank, je hoort meer in de klank van ieder instrument.