
Metingen MSB Premier
Inhoud
We hebben de MSB Premier dac met Director gemeten. Dat is grotendeels gedaan met de Prism dScope III. We hebben ook via de Rigol scope het impulsgedrag opgevangen. Nu is de dScope III een waanzinnig fijn apparaat, maar ook deze heeft grenzen. En helaas, maar gewoon waar: we hebben gezien dat de grens van de dScope wel is bereikt bij de lineariteitsmeting. Of de ruisvloer nog verder kan, is ook maar de vraag. -165 dB is héél laag… maar wellicht kan de MSB nog lager. We weten het niet. Maar we zaten af en toe wel even te krabben achter de oren… gaat dit wel goed?
We wilden graag de klok intern meten, maar dat gaat niet zomaar. MSB gebruikt een differentiële klok-opzet. We hebben een differentiële probe, maar deze is niet goed genoeg voor dit soort metingen (hij is voor versterkers bedoeld). We hebben er – helaas! – dus vanaf moeten zien de claim van MSB te controleren, dat de jitter van hun klok in de femtoseconden zit. Gelukkig hebben we wel andere dingen kunnen zien.
Imaging (digitaal filter)
Frequentie response
Impulse
Phase response
Noise & Interference
Jitter – THD – Dynamic range
Goed. Even wat toelichting. Laten we beginnen met te zeggen dat MSB alle metingen heeft ingezien en her en der feedback heeft gegeven. Een apparaat als de MSB is niet gemakkelijk te meten. Alles telt. Echt alles…
Laten we beginnen te melden met dat de ruisvloer van de MSB ongekend laag is. 10dB lager dan de Pasithea zelfs! Een ware prestatie! Alles onder de 100 Hz is invloed van kabels, schatten we in. Dit omdat we een gelijk patroon zien bij de Pasithea. Ook een heel erg stille dac met -155dB ruisvloer.
Bijzonder is dat we – dankzij deze lage ruisvloer – de 48 kHz clock terug zien in de metingen. Die puls zit nog onder de -130dB. Realiseer u dat.
Kijken we naar het filter, dan treffen we een brickwall filter aan in de normale modus. In de theatre modus is het iets anders, maar ook bijzonder steil. Dit is terug te zien in het impulsgedrag, dat iets minder ‘ringt’ in de theatre modus. We zien subtiele verschillen met de Director ertussen.
Dan het fasegedrag van de dac. Die is ook anders in de video-modus dan in de gewone modus. De fase is rechter in de theatre-modus (tussen 3 en 6 graden, wat érg goed is). De processing doet dus écht wat. En dat is hoorbaar natuurlijk. Wat u prettiger vindt, laten we aan u. Besef dat fase überhaupt overhoop ligt in uw luisterruimte (reflecties, absorptie, luidsprekerplaatsing, etc.). Om over de effecten aan de opnamekant maar te zwijgen. Dus trek hier niet direct conclusies. Wij meten het omdat het interessante inzichten geeft in de filters en effecten van DSP’s.
De Jtest – die totaal niet betrouwbaar is, maar een indicatie kán geven – laat rond de 3,5 – 4 ps jitter zien. Erg goed voor een Jtest, maar zoals we al zeggen: het is geen betrouwbare test. De enige écht goede manier om jitter te meten is met een toegewijd apparaat – onze Wavecrest bijvoorbeeld – én dan ook nog direct op de klok, of via een BNC / SMA clock-output. Helaas hebben we geen differentiele probe die op dit niveau kan meten. Anders hadden we het zeker gedaan.
Tenslotte iets over dynamiek en kanaalscheiding. Dat is allemaal bijzonder netjes. Wat niet gek is, gezien de lage ruisvloer en keurige bouw van dit apparaat.
De Director moet rust brengen door extra isolatie van de inputs en de dac. Het is hoorbaar als u hem toevoegt. En we meten ook een íets lagere ruisvloer. Vooral richting het einde van het spectrum. Daar zien we zonder de director ook een piek bij 48 khz (wordclock). Die is weg met de director.
Grens van de meetopstelling
We schatten in dat we de grens van de Prism dScope III hebben bereikt met de MSB dac. Een ruisvloer van -165dB is gewoon ongekend goed. Dat laat zien dat MSB écht weet wat het doet en dat het op elk detail let. Er zijn weinig fabrikanten die ze dit na doen. En besef dat er nog twee modellen boven deze Premier staan… we durven die gewoon niet meer aan te vragen eerlijk gezegd.
Conclusie
Hoe is het nu om zo'n high-end product te bespreken en uit te pluizen. Eerlijk gezegd: erg intensief. Het meten bleek geen sinecure. Er bleven vragen komen die MSB netjes heeft beantwoord (voor zover mogelijk) en waardoor ook wij hebben geleerd. De luistersessie duurde ook langer, omdat er erg veel mogelijkheden zijn. Met en zonder Director, Filter of niet. En dan de videomodus die ineens erg interessant bleek. En daar konden we weer een relatie leggen met onze metingen. Erg interessant.De MSB heeft ons ook laten zien dat op dit niveau alles telt. De Pass XP-12 bleek een rem. En zo waren er nog wel meer kleine dingen die in de weg bleken te zitten. Dit laat de extreme resolutie en precisie van dit apparaat zien. En als het dan op z'n plek valt... rust, rust, rust. De MSB is een bijzonder stuk techniek!
Met de MSB dan op een toch wel ander niveau, heb het een aantal malen beluisterd, en ook in Antwerpen bij de de MSB man (om hem zomaar even neer te zetten) in hun luisterruimte beluisterd, is een klasse apart.
Blijft op de top manifesteren.
Als pensionado voor mij niet te betalen, maar kan er heel goed naar luisteren. 🙂
Zeker spullen voor de ‘happy few’. Maar een beleving om naar te luisteren.
Heb je ook getest met de streamer zonder audio pc en mutec . Ik kan me voorstellen dat die op dit nivo ook nog voor beperkingen zorgen. Verder zeg je niet heel veel over de sq. vond je het nu veel beter dan de pasithea of alleen anders. Je kunt er bijna 10 pasithea,s voor kopen😵💫
Uiteraard hebben we ook met de streamer getest. Dat klinkt gelijk aan de USB in ons geval. De PC heeft twee high-end Jcat kaarten met een Pura Dodo voeding eraan. Veel schoner wordt het niet ;-). En in beide gevallen draait het geheel op Roon. Dus ik had ook niet verwacht dat het heel anders ging spelen.
Hallo Jos,
Ik heb (niet heel lang) de MSB en de Pasithea beide direct verbonden aan de Pass Labs eindversterker gehoord. Ik vermijd het woord ‘beter’, want dat is een erg subjectief persoonlijk oordeel, het is maar waar je voorkeur ligt.
De MSB heeft een grootse soundstage, met veel “vlees op de botten” in de weergave. Alles klinkt rijk, van bassen tot hoog. Het is een Amerikaanse signatuur zonder “typisch” amerikaans te zijn, het blijft nog steeds ritmisch, snel en niet aangezet. Het geluid is een warme regendouche die je omsluit.
De Pasithea is zo anders. In vergelijk met de MSB is de soundstage kleiner, met meer focus. Het hele geluidsbeeld staat ook letterlijk hoger voor je. De Pasithea heeft een wendbaarheid en schwung in het middengebied waardoor het in vergelijk met de MSB meer “swingt”. Het heeft een speelsere ritmiek.
In beeldspraak: MSB is big band bij een American Football wedstrijd. Indrukwekkend scherp en strakke show. Pasithea is een hippe jazzband met alleen maar topmuzikanten.
De Video modus heeft meer het ritmische en nos achtige…
Oeps….ik moest het twee keer lezen..bijna 48K voor een DAC! Blijkbaar is er een markt voor….Konden de TAD’s wel mee in het enorme geweld?
Hey Guus,
Ja… boel geld. Maar ook een boel indrukwekkende technologie. De TAD’s konden prima mee hoor! Verschillen waren goed hoorbaar. Zowel in imaging als in detaillering en ritme.