De sound
Inhoud
We hebben natuurlijk niet alleen maar platen gedraaid. Al waren de titels die we bij Music On Vinyl hebben geleend wel erg fraai: Interstellar, Marvin Gaye – Collected en Camerata. Mooi opgenomen, fraaie muziek. En lekker afwisselend waardoor we goed hebben kunnen inschatten wat deze set kan.
We hebben de set eerst even goed warmgedraaid. En vervolgens zijn we er voor gaan zitten. Zowel in de luie stoel voor de set, als werkend achter het bureau. Opvallend is dat we de eerste dagen niet echt warm werden van het geheel. Het is wat suf. Pakt niet. Vooral de C558 weet ons niet echt te boeien. Maar hoe kan dat nu? Want de C338 kan wel lekker spelen, weten we.
We schuiven wat met de Zensors… dichter bij de muur… ja. Dat werkt. Iets meer punch. Dan gaan we klooien met het contragewicht. Ah… daar kan je dus heel wat mee tunen. Meer naalddruk, minder naalddruk: het is direct hoorbaar. Als we voor ons een goede balans hebben gevonden, merken we dat ook vinyl wel wat met ons kan doen. Het is toch wel lekker vloeiend. Maar toch: streamen via de htpc waar we Roon op hebben staan bekoort ons wat meer. Smaak? Ja… zeker. Gemak? Ook…
Overall
Hoe speelt de set nu samenvattend? Rustig. Stil. Gecontroleerd. Opvallend is hoe stil de set is. Ook met vinyl. We horen geen brom, hum, gekraak. Dat is iets wat je wel verwacht bij een platenspeler. Maar dat is hier dus absoluut niet het geval: de phono-stage is doodstil. Zelfs met de oren naast de tweeter horen we geen his of brom.
Streaming zorgt naar onze mening voor iets meer leven en sprankeling. In dit geval spelen we via de htpc naar een Henry-dacje. Die gaat analoog uit de C338 in. Dat werkt uitstekend.