Het is al weer even geleden. In september waren  wij uitgenodigd voor een speciaal Sonos event. Hier introduceerde Sonos Trueplay! en de nieuwe generatie Play:5. Enkele weken later ontvingen we de Sonos Play:5. De nieuwe Play:5 staat nu alweer twee weken te spelen. Maar is het ook echt een hifi ervaring?
Tijdens de introductie waren we erg onder de indruk van de nieuwe meet- en afstelsoftware, Trueplay! De software maakt een soort mobiele MRI scan van de ruimte en stelt vervolgens de Sonos-speaker in. En dat gebeurt op een dusdanige manier dat het beste uit de speaker wordt gehaald op die plek in het huis. Handig natuurlijk! En het zorgt voor een veel grotere vrijheid in plaatsing. Een plek waar u normaal nooit een speaker zou kunnen neerzetten, kunt u nu gewoon een Sonos-zone plaatsen.
Think about the box
Maar voordat we op Trueplay! ingaan, beginnen we bij het begin. De doos. Wij houden er van als fabrikanten over dingen hebben nagedacht. Ook de verpakking.
De doos waar de Play:5 in zit, is te openen met een bijzonder locksysteem. Trek de oranje locks opzij en de doos kan open. Erg mooi gedaan. En het geeft het gevoel dat we met een kwaliteitsproduct bezig zijn. Petje af, Sonos.
Als we de speaker uit de doos tillen, merken we dat de speaker best zwaar is. Dat belooft wat!
Beta
Nu kunnen we helaas niet direct aan de slag: eerst moeten we de Sonos betasoftware installeren. Met de gewone software werkt het niet, want die herkent de nieuwe Play:5 nog niet.
Zodra we de speciale beta software hebben gedownload, kunnen we aan de slag. We krijgen meteen Trueplay! voorgeschoteld. Het scannen van de ruimte is binnen 45 seconden gebeurd. Mits de omgeving niet te veel geluid produceert, je de ipad niet te snel verticaal beweegt, je te langzaam de kamer scant of tijdens de scan zelf te veel geluid maakt. Maar het is ons gelukt. Er is echter nog wel wat te verbeteren aan het scan-proces.
Dan is er nog een puntje: Trueplay! werkt vooralsnog alleen op Apple iDevices. Dus Android-gebruikers moeten ofwel even wachten, of een iDevice aanschaffen om Trueplay te kunnen gebruiken.
Loudness!
We koppelen de NAS en een Tidal account aan de Sonos. Lekker door alle muziek scrollen en geen keuze kunnen maken wat we willen luisteren.
Laten we gewoon beginnen bij A?
Adele met haar album 21 speelt rustig in. Lekker commercieel zetten we vervolgens de Itunes top 30 aan.
We merken dat de hedendaagse popmuziek het erg goed doet. We kunnen dat ook heel makkelijk verklaren. De Play:5 heeft namelijk een overload aan bass. Als je daar de buren niet mee kan wakker houden, is het tijd voor een nieuwe hobby. Het gehalte compressie en loudness, wat tegenwoordig de standaard is in muziek, daar weet de Play 5 wel raad mee.och vinden we dit niet een goede ontwikkeling. We willen de puurheid van muziek, de emotie. Dus als de Play:5 zich wil bewijzen, zullen we echte muziek moeten luisteren. Hier ligt de uitdaging.
Mono…
Even een kant tekening. We hebben maar één Play:5 speaker om te testen. Dat betekent dat we in mono luisteren. Tijdens de Sonos event hebben we naar 2 exemplaren geluisterd. Dat was een stereo opstelling. Dat klinkt natuurlijk vele malen beter. Het mooie is dat ze zelfs naar stereo schakelen als er een tweede bij wordt geplaatst. Mooie technologie.
Terwijl we proberen te beslissen wat echte testmuziek voor de Sonos zou zijn, valt ons op dat het geluidsbeeld erg breed is. Zeker als we nagaan dat het maar 1 speaker betreft.
Misschien moet de speaker in een echte huiskamer getest worden?
Keuken of slaapkamer?
Vergezeld met de Sonos Play:5 en een lijstje van echte muziek, proberen we te beslissen waar we de Play 5 ga neerzetten. Laten we maar beginnen met een gewone woonkamer.
En dan komt de vrijheid: heerlijk… We nemen de speaker gewoon mee naar de woonkamer, zetten hem neer – bij het raam, tegen het glas, een regelrechte ramp voor speakers – regelen hem opnieuw in met Trueplay en klaar is Kees.
We spelen eigenlijk alles via Tidal. Zonder problemen. We pakken het lijstje erbij: Nora Jones, Lavinia Meijer, Nothing but Thieves en Whilk & misky.
Ondanks de vreemde plaats klinkt de zang van Nora Jones goed. Het zelfde geldt voor Nothing but Thieves. Klinkt gewoon lekker. Wel merken we dat de bas net iets te veel aanwezig is. Gelukkig kunt u dit ook zelf nog bijstellen. Helaas is klassiek de grote uitdaging. Het komt gewoon niet lekker over. De harp van Lavinia klinkt een beetje verkouden. Zonde!
Toch goed plaatsen
De vrijheid qua plaatsing is natuurlijk geweldig. En Trueplay! werkt erg goed. Deze vrijheid heeft echter ook een keerzijde: het gaat ten koste van de hifi-ervaring.
Omdat u de speaker overal kunt plaatsen, wordt de muziek simpelweg ‘aanwezige muziek’. Dat is lekker als u een boekje op de bank leest of lekker aan het eten bent, maar het is niet echt iets om voor te gaan zitten.
Als u de Play:5 plaatst zoals het hoort, dus twee in stereopaar voor uw neus op een paar meter afstand, dan is het een heel ander verhaal: dan zit u er echt in.
En daar komen we op nog een puntje: één is zo alleen. Met twee Play:5’s wordt het fun! Toch wat meer ‘hifi’. Even snel rekenen 2x 579 euro ?? 1158 euro. Daar heb je een aardige versterker met losse speakers voor! Maar niet deze eenvoud.
En zo proberen we de Play:5 in de keuken tijdens het koken. Dat is lekker koken! De hele keuken wordt gevuld met muziek. We proeven gewoon dat de biefstuk met meer liefde is aangebrand.
Een pittig minpuntje
We hebben aardig wat hoge kwaliteit albums op de server staan. Maar helaas: dat slikt de Sonos Play:5 niet. Geen High-res voor Sonos-gebruikers dus.
Bijvoorbeeld: een 24 bit flac met 96000 hz sample rate, gaat niet werken. En dat is jammer. Zeker als Sonos roept dat het systeem een geweldige hifi ervaring is. Sonos ondersteunt tot 16-bit 48 kHz. Jammer hoor, want de wereld is langzaam maar zeker richting high-res aan het schuiven. Dus waarom pikt Sonos geen high-res? Omdat we volgens hen alles via een streamingdienst moeten luisteren? Wie zal het zeggen.
Lijningang
Wat mooi is om te zien, is de lijningang. Dat had de oude ook al – en wat concurrenten ook – maar het is gewoon erg handig. Of toch niet zo? Want wat gaat u nu écht aansluiten? Een tv? Nee, want dan kunt u net zo goed een soundbar aanschaffen. Een mobiele speler? Een optische speler? Dat nut zien we niet zo. Wellicht een smartphone… We vragen ons een beetje af wie de 3,5mm ingang gebruikt en waarvoor. We horen het graag van u.
Top stukje en leuk geschreven!!! Ik kijk erg uit naar jullie review over de stereo kwaliteit van de play 5.
Ik zou de 3,5mm gebruiken voor een bluetooth adapter, zo kan je ook even snel je youtube filmpje over de speakers krijgen, of als je even wilt gamen vanaf je ipad, of als je aan het koken bent terwijl terwijl je uitleg krijgt van Jamie. ect
Ik ben heel benieuwd naar een rechtstreekse vergelijking tussen de nieuwe Sonos Play 5 en de Bluesound Pulse mini die in hetzelfde prijssegment zit. Ik hoop het binnenkort zelf te kunnen testen in een audiozaak, maar wellicht hebben jullie ze al allebei kunnen testen?