De sound
Inhoud
We hebben inmiddels jaren met de Driade Flow en later de Driade Flow Reference gespeeld. Heerlijke kabels waarbij de Flow en Flow Reference erg vloeiend klinken (ja… echt!) en de Reference vooral wat laag toevoegt. Er is meer body in het mid-laag en laag. Dat maakt hem iets warmer.
Snelheid
De Van den Hul is anders. Het lijkt allemaal wat sneller en iets krachtiger onderin. De kick en punch lijkt wat dieper en strakker dan bij de Driade Flow Reference. Daardoor is het gemakkelijker definitie waar te nemen in deze diepe regionen. Iets wat de TAD’s uitstekend kunnen, mits alles klopt natuurlijk. Als een versterker – of dus kabel – het niet in zich heeft wordt het snel een rommeltje.
Ook het middengebied voelt anders: directer. Puntiger. Dat is heel goed hoorbaar bij bijvoorbeeld Hania Rani (Album Home). De aanslagen voelen strakker en directer dan bij de Driade. Wat prettiger is, is geheel smaak. Beide kabels doen het prachtig, maar de interpretatie is anders. De Van den Hul legt de nadruk op de aanslag en de snelheid in de aanslag. De Driade presenteert het wat liever.
Tenslotte dan het hooggebied. Dat is een gelijk verhaal (niet heel verrassend). De Nova is een behoorlijk luchtige kabel. Dus iedereen die denkt dat Van den Hul donker en traag is… dat is dus pure onzin. De Nova is het tegenovergestelde: het is snel en open. Op alle vlakken.
Image
Het beeld is heel stabiel. Effecten komen uitstekend de ruimte in. Nu is de Driade al een kabel die dat heel erg goed doet; we hebben nooit het gevoel gehad dat het systeem gesloten speelde. Of meer ruimte kon weergeven. Nu is het ook niet zo dat de Van den Hul méér ruimte neerzet. Beide laten de luidsprekers compleet verdwijnen. Het is echter op een andere manier. Het is ontzettend lastig in woorden uit te drukken. De Driade is meer een soort deken. Het is knus, gezellig en je voelt je omarmt. De Van den Hul is wat frisser, lichtvoetiger en luchtiger. Ook bij het plaatsen van ambiance en ruimte.
