Bits veranderen gedurende hun transport van bron naar doel niet van waarde. Als dat wel gebeurt wordt de zaak gecorrigeerd of stopt de overdracht.
Iedereen die in de IT-wereld werkt zal het u met 100% zekerheid melden: bits veranderen niet van waarde gedurende het transport. Of beter: ze zouden dat wel kunnen, maar dan treedt er een al even 100% betrouwbaar werkend correctiemechanisme in werking. Vrijwel elke digitaal verstuurde byte (een verzameling van bits) bevat namelijk extra nullen en enen om een ‘omgeklapte’ bit met honderd procent en zonder enige vorm van twijfel te reconstrueren. Logisch ook, want anders zou uw computer, smartphone of laptop waarmee u bijvoorbeeld dit bericht leest een slechte benadering van de tekst (om nog maar niet te spreken over afbeeldingen…) tonen, bomvol overdrachtsfouten. En wat te denken van de data op een harde schijf of ssd, de foto’s in uw camera en alle andere digitale gegevens? Nee, daar is allemaal heel goed over nagedacht. Vanzelfsprekend biedt ook data-overdracht over een netwerkkabel zekerheid. Dat wat u naar uw NAS stuurt of ervan ophaalt is exact hetzelfde als de gegevens van de bron. Is dat onverhoopt een keer niet het geval en is de fout te groot voor correctie, dan wordt de data opnieuw verzonden. Gaat het vervolgens nóg mis, dan leidt dat uiteindelijk tot een foutmelding en stopt de overdracht. En is het voor u tijd om eens uit te zoeken waar de fout zit.
Analoge ruis
Het is precies de reden waarom Paul McGowan van PSAudio zich in zijn Biting Bits-column afvraagt waarom mensen toch steeds weer verschillen lijken te horen in digitale audio. En daarbij vaak met het vingertje wijzen naar fouten in de data-overdracht. Ook hij geeft duidelijk aan dat dat volslagen onzin is. Bron en ontvanger behoren na transport over exact dezelfde data te beschikken, anders is het over en uit. Punt. Waarom dan toch die verschillen in geluidskwaliteit? Volgens McGowan heeft dat in ieder geval niets met het digitale signaal zelf en beschadigde bits daarin te maken. Waar het mis gaat is de conversie van digitaal naar analoog. Wat namelijk wél kan is dat kabels (ook netwerkkabels) analoge ruis kunnen introduceren. Daar heeft het digitale signaal geen enkele last van: dat komt schoon aan. Maar die ruis kan wel doorwerken op het analoge deel van bijvoorbeeld een DAC. En dat kan hoorbaar zijn. Afscherming, een goede aarde, afgeschermde kabels enzovoorts zijn daarom wel van belang. En dan nog kun je je afvragen of en wanneer je het hoort als je een ‘inferieure’ netwerkkabel gebruikt. De een is daar gevoeliger voor dan de ander. In ieder geval is het zaak om het analoge – en meest gevoelige deel voor ruis in welke vorm dan ook – zo schoon mogelijk te houden. Alle overigen onderdelen in bijvoorbeeld het (thuis)netwerk (switches, router enzovoort) doen gewoon hun ding: data volledig correct overbrengen van bron naar ontvanger. Wel kan elk van deze apparaten analoge ruis toevoegen aan een transportmedium. Maar die kan echt alleen invloed op het analoge deel van een schakeling uitoefenen, nooit op het digitale deel. Verder kunnen bvijvoorbeeld – voor sommigen – hoorbare verschillen optreden als de klok in bijvoorbeeld de DAC of netwerkspeler niet stabiel genoeg is. Maar ook daar geldt dat de bits niet van waarde veranderen, wel – mogelijk – problemen geven in het tijdsdomein.
En o ja: er zijn wel degelijk digitale transmissiemodes die enige tolerantie betreffende ‘kromme bits’ toestaan. Het betreft dan veelal live communicatiemethoden, waarbij de continuïteit belangrijker is dan (bijvoorbeeld) de geluidskwaliteit. Denk aan (al dan niet mobiele) telefonie. Maar ook aan de aloude cd. Een (heel klein…) krasje op een zilveren schijfje moet voor de luisteraar niet tot nauwelijks hoorbaar zijn. Belangrijker is dat de track doorspeelt. Dat was althans de filosofie van destijds. Moderne netwerkgebaseerde dataprotocollen voor computergebruik – waaronder bijvoorbeeld ook een netwerkspeler valt – vereisen echter een 100% nauwkeurig transport.
Hoe kan het toch, met de hedendaagse techniek en meetmogelijkheden, dat wat we aan verschil horen , niet op de een of andere manier meetbaar, aantoonbaar te maken is?
Het simpelweg de core switch aarden maakte veel verschil bij mij. Vervolgens een sftp of een utp verbinding naar mijn streamer ook weer. Beste was dus de utp. En om de simpele reden dat ik een zeer grote grondlus ermee voorkom. Ik zit dan nog steeds in het digitale deel van de keten. Toch grote verschillen. Logica (stroom loopt altijd van plus naar min bij de bron( via elk mogelijk pad), stroom maal weerstand geeft een spanning(ruis, etc) en meten met een breedbandige multimeter geeft al veel aan.
Begrijp dus dit artikel niet. Door meten kom je te weten.
Digitale data overdracht heeft klaarblijkelijk wel degelijk last van ruis en jitter. Zie ook het data eye diagram concept: https://en.m.wikipedia.org/wiki/Eye_pattern.
Ook duidelijk is dat hierbij drempelwaarden van belang zijn.
In het eye pattern zien we de invloed van het transportmedium kabel/air/enz.
In het ideale geval is ‘het eye’ geheel open en heeft de vorm van een rechthoek.
Naarmate het medium niet ideaal is, wordt het beeld steeds kleiner en heeft het dus een negatieve invloed op hetgeen er getransporteerd wordt.
Aan de ontvangskant worden de nullen/enen weer hersteld naar het gewenste niveau (b.v. 0V/5V).
Dit gaat altijd gepaard met jitter. Voor een DA converter is dat niet erg: er moeten steeds een bepaald aantal bits ( nullen/enen) worden vastgelegd om met de eerstvolgende klokpuls een analoge waarde te kunnen maken.
Met nullen of enen wordt hier bedoeld: de overgang hoog>laag of de overgang laag/hoog.
Toon
Toon, dank voor de heldere uitleg. Gelet op de hoog – laag spanningsnivo’s (0.5-2.5v eea afhankelijk van de overdrachtsnelheid) kan dit dus best wel beïnvloed worden door ruis. Als ik een switch die aan staat maar niets op aangesloten zonder aarding, dan is het potentiaal nivo op het aarde punt of op willekeurig welke ader zo’n 80volt (wisselspanning) tov randaarde. Aarding van de kast helpt enorm. Aanvullend aarding van de min van de voeding (zo’n schakelend ding) van de switch nog veel meer. Het potentiaal verschil is dan nog maar 0.1mv .
De invloed (verbetering) is hoorbaar. Wat ik niet weet of dit komt doordat het digitale domein schoner is, of dat er een doorwerking naar de DA conversie is. Feit is dat het werkt.
Ik bedoel 0.1mv (wisselspanning)
1) Ik heb een versterker die niet geaard is.
2) Soms haal ik het signaal uit een Connectbox die niet geaard is.
3) Er staat ook een TV in de buurt die niet geaard is.
Ad 1) Is wél indirect geaard via de audiolink met 2) en 2) vervolgens via de HDMI met 3)
Ad 3) Is wél indirect geaard via de coax antenne-kabel.
Tenslotte is de coaxkabel in de meterkast geaard !!! 15 meter verder.
Je begrijpt dat bovenstaande helemaal niet de bedoeling is.
De afschermingen van audiolink/HDMI/COAX moeten AFSCHERMEN; niet dienen om de aardlekstromen af te leiden naar een –verre– aarde.
Ik ga alle apparaten voorzien van een eigen aarddraad, die vervolgens verbonden zijn met de aardaansluiting van het net-stopkontakt.
Voor de audiolink maak ik een richtingsgevoelige verbinding.
Af dat allemaal te horen is betwijfel ik, maar niet geprobeerd is …..
groet Toon
Toon, zou ik niet doen. Gaat veel brom en ruis geven. Zoek op internet op “grounding & Bill Whitlock” .Bill heeft een heel duidelijke presentatie over aarden.
Jan bedankt. Artikel geeft een goed overzicht over de problematiek.
Ik hoor een lichte tik indien ik het chassis van de apparaten met elkaar kortsluit.
Dus de aardpotentialen zijn niet gelijk.
Mijn interlink afscherming is slechts aan de bronkant aangesloten.
Verder onderzoek is nodig.
Digitale audio blijft een moeizaam onderwerp.
Het opstaan voor een andere idee is en blijft lastig. Ik kom zelf uit het digitale kamp waar bits bits zijn. Al mijn CD’s en SACD’s zijn geript en staat op een nas.
toen ik 10 jaar geleden naar mijn Cd’s luisterde via mijn nas was mijn muziek beleving toch een stuk minder. Maar bits zijn toch bits ? ( Geript via EAC in FLAC opgeslagen)
Dan ga je op zoek naar het waarom ?
Zo heeft Jaap Veenstra een onderzoek gedaan naar het effect van een optische link in de netwerkketen. Complete onzin natuurlijk, bits zijn immers bits.
Ik heb zijn demo gehoord en binnen 2 seconde was ik om, wow, wat een verschil .
Hij had gelijk, maar vreemd toch dat ik het eerst zelf moest horen voordat ik het technisch kon accepteren . Ik heb toen een draai gemaakt in mijn denken en ben gaan experimenteren met de in mijn ogen afwijkende meningen.
Hierdoor is mijn muziekbeleving met sprongen omhoog gegaan zonder diep in de buidel te tasten.
Ook nu lees ik weer veel standaard reacties.
Paul McGowon is geen domme kerel hoor.
Denk eens aan wat voor stappen we samen kunnen maken in audio als we zouden accepteren dat iemand met een afwijkende mening wel eens gelijk zou kunnen hebben !
Klopt, ik heb zelf ook dan al glasvezel in de meterkast waar het binnenkomt, en dan in de overgang dee Server ,en na de switch, komt er bij mij ook een optische scheiding door middel van een Omzetter en weer terug naar RJ45, waarbij die laatste omzetter wel erg schoon gevoed is.
Daar krijg je dan een mooi schoon signaal binnen, en de omzetting bij mij gebeurt dan via streamer en USB naar I²S Amanero, naar de Soekris DAC.
Stabiel en een Solide.
Toevoeging van afbeelding, de afstand van convertor naar netwerkspeler.
https://sites.google.com/site/avmnaudioclub/_/rsrc/1553463176222/laatste-avond/vorige-avonden/Februari/sfp.JPG
Beste Theo,
Je hebt gelijk “Broadcasting” bedankt voor de terechtwijzing
Wens jouw ‘n prettig weekend en veel luisterplezier 🙂
Met vriendelijke groet van DE muziekliefhebber
Wat is dan het probleem om die (HF) ruis te elimineren ergens in de keten?
Dat ergens zou dus eigenlijk pal voor de dac moeten zijn , omdat daar het verschil gemaakt wordt blijkbaar.
Vind het artikel van Paul mcgowan overigens een niets nieuws brengend artikel. Hij moest even wat frustratie kwijt of zo, althans dat is mijn gevoel erbij.
Er bestaan veel te veel misverstanden, voor als het gaat om taalgebruik en techniek.
De meeste digitale audioverbindingen kennen een S/PDIF coax verbinding.
Deze verbinding dient exact te voldoen aan de industriestandaard. Het probleem is dat dit niet gebeurt, onder het motto “het zijn allemaal nullen en enen”. Maar dat is bij S/PDIF nooit het geval.
Dit is een analoge verbinding met een UHF draaggolf in de frequentie van de samplerate van de audiofile. Deze draaggolf transporteert de analoge blokgolf, die wij dan weer digitaal noemen. Wat dus in feite incorrect taalgebruik is, wat dus ook weer vervelende Babylonische spraakverwarringen oplevert. Over een geleider kunnen, en gaan nooit nullen en enen. Ik kan me er in ieder geval niets bij voorstellen.
Wanneer bij de constructie van deze coaxkabel gewoon RCA stekkers worden gebruikt, en een uit litzen, of zo je wilt strands, opgebouwde geleider sta je bakken met jitter te introduceren in je audioketen!!
Wanneer je dan ook maar iets wijzigt, hoor je dat onmiddellijk. Maar feitelijk zou je geen verschil mogen horen. En daar gaan al deze discussies over.
Het is niet voor niets dat een goede DAC gewoon een BNC aansluiting heeft voor S/PDIF coax. Hiermee wordt in ieder geval aan de apparaat zijde het UHF signaal juist getermineerd.
Ik heb een Chord S/PDIF coax kabeltje gekocht. Uit litzen, met RCA. Klinkt echt nergens naar. Maar wanneer ik dan een duurdere Chord koop, zal die zeker “beter” klinken, gewoon iets minder jitter. Die voldoet dan weer net iets meer aan de industrie-standaard. Tot hun topkabel, die gewoon aan de standaard voldoet (aan bijvoorbeeld die van de kant en klare Ziggo coax kabels). Dit heet productplaatsing in het kader van marketingstrategieën toepassen.
Dus: Over geen enkele kabel gaan nullen en enen.
S/PDIF coax is een analoog signaal met een vaste draagfrequentie van een blokgolf. Fouten in de constructie (geen 75 Ohm impedantie(Z), geen juist terminerende stekkers, incorrecte lengte van de kabel en onvoldoende afscherming) leveren heel veel jitter op.
Ook over een UTP / S/FTP etc. gaan geen nullen en enen, maar spanningsverschillen. En die zijn wel degelijk te beïnvloeden!
Veel luister plezier
Theo
Hoeveel van die verschillende kabels heb je dan beoordeeld, om tot deze conclusie te komen.
1 Chord kabel is dan geen echte norm.naar mijn idee, en Chord maakt die dingen/kabels ook niet zelf.
Beste Hannesie,
Ik heb in mijn audiohobby de afgelopen 45 jaar ongelooflijk veel coax-kabels in mijn bezit mogen hebben. Naar later bleek allemaal rotzooi, ongeacht prijs of fabrikant.
Chord wat je kent van die mooie DAC’s etc is heel iets ander The Chord Company die heel zeker zelf de kabels vervaardigd, ze zijn daar best wel trots op.
Groet
Theo
Ik heb maar even gekeken bij die firma, de verbazing is groot.
https://www.chord.co.uk/product/chordmusic-streaming-cable/
Als ik dit dan bekijk, lees en tot mij door laat dringen, heb ik toch wel het idee dat als je dit aanschaft, je wel een beetje de weg kwijt bent.
Ik heb al heel wat kabels beluisterd, en heb hier ook Cat 7 aan de streamer gezet, maar om nu dit bedrag £4000.00 of de 25 cm kabel die ik dan in mijn streamer gebruik (Cat7) .
https://www.allekabels.nl/cat7-kabel/15547/1310170/sftp-cat7-kabel.html,
dan heb ik wel het idee dat ik slimmer ben.
Beste Theo,
Hier https://en.wikipedia.org/wiki/AES3 wordt over digitaal signaal geschreven wat natuurlijk een https://nl.wikipedia.org/wiki/Blokgolf is.
Jouw kennis inzake audio is prima, maar je haalt wat doorelkaar.
We weten dat cijfers nooit door een (ongeacht wat voor soort) kabel getransporteerd kunnen worden
De Blokgolf is geen Sinusgolf https://www.eleshop.nl/kenniscentrum/oscilloscoop-kies-de-juiste-bandbreedte/
Als je een opname maakt met de professionele (toen) 2 sporen recorder (Favoriet van de audiofiel) wordt er via magnetisme een sinusgolf (zoiets als op de LP) op de band geschreven.
Een paar knappe koppen maakte digitale opname mogelijk https://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_de_geluidsopname
Waarschijnlijk wordt het nu duidelijk dat de Blokgolf een Data pakketje is
Het heeft volgens mij niets met UHF of andere radio/tv golf te maken
Ja er kunnen wel fouten ontstaan door invloeden van de omgeving
https://nl.wikipedia.org/wiki/Elektromagnetische_straling
Geen BNC maar AES3 kabel (minste verandering van data)
De DAC die de data Analoog maakt
Met vriendelijke groet van ‘n muziekliefhebber
Hallo Ferdy,
Bedankt voor je uitgebreide reactie en URL’s.
Ik maak ook vaak gebruik van Wikipedia en doneer af en toe wat om de site in de lucht te houden. Van harte aanbevolen dus:-)
Ik kan uit de door jou geposte URLS niets vinden wat mijn bewering tegenspreekt.
Ik haal niets door elkaar en verwar ook geen zaken met elkaar.
AES/EBU. waar zou de B in EBU voor staan denk je. Misschien licht dit een tip van sluiter op.
En dat je me niet gelooft, mag natuurlijk. We leven gelukkig in een vrij land.
Wat zou er in een geleider gebeuren wanneer een blokgolf met een variabele aan uit 10.000 keer per seconde over en weer gestuurd wordt?? Precies, de weerstand verandert dan. Dat heet Impedantie. En met die variabele weerstand wordt het onmogelijk een blokgolf zo in te zetten. Vandaar de vaste Sinus, met een vaste frequentie, die wordt gebruikt als draaggolf in een geleider die geometrisch op elke plek in die geleider een Impedantie heeft van, in het geval S/PDIF, 75 Ohm. Vandaar dat de terminering met stekkers etc zo nauwkeurig luistert, want dat verandert die impedantie weer wat jitter veroorzaakt, of zo je wilt een fase-verschuiving van het signaal.
Veel luisterplezier
Theo
Hallo Theo,
Ik kon me eerst niet echt voorstellen dat een digitaal signaal ook een analoog signaal met zich meebracht, als ik je goed begrepen heb. Mijn theoretische kennis reikt niet echt ver maar vind het wel erg interessant. Ben dus ook maar even verder gaan zoeken op het www en kwam een stuk tegen met een voor mij behoorlijk duidelijke uitleg wat ook jou theorie geheel ondersteund. Hier de link naar dat stuk, ook voor anderen misschien wel interssant. Ik volg alle reacties van iedereen met veel interesse op dit gehele vraagstuk met toch wel verschillende interpretaties op de bestaande theorie.
Nick,
Het is vrij simpel, alles op deze aarde is analoog.
Een platenspeler die een signaal stuurt naar een phono trap doet dat met analoge elektronen.
Een CD speler die een signaal stuurt naar een DAC doet dat met exact dezelfde ouderwetse analoge elektronen.
Wat is dan digitaal? Dat is analoog met een hoog aardappel anders gehalte.
De platenspeler stuur een analoog signaal, de absolute waarde van dit signaal wordt gebruikt door de phono trap. Uiteraard is iedere verstoring die onderweg wordt opgelopen er een want de ontvanger weet niks over de zender. We kunnen dus het origineel nimmer reconstrueren.
Een CD speler stuurt een analoog signaal naar de DAC in de vorm van een blokpulse.
De ontvanger kijkt niet naar de absolute waarde maar naar de verandering van status.
Het signaal zakt als een gek van 3V naar 0 of stijgt als een gek van 0 naar 3V.
Dat is nog steeds “analoog” maar we kijken nu niet naar de absolute waarde maar naar de verandering van status (omhoog/omlaag). Zolang we die verandering van status (de zero crossing in het jargon) maar betrouwbaar kunnen detecteren, doen verstoringen er niet zoveel toe. Zolang we dat kunnen, kunnen we uiteraard ook het signaal regenereren. M.a.w. het is weer identiek aan zoals het de bron verliet dus geen verlies aan kwaliteit.
Hallo Nick en Vincent,
Ik houd altijd deze definitie aan:
Digitaal (signaal) is alles wat door een DSP heen gaat en zo omgerekend wordt.
Analoog (signaal) is dat wat omgevormd wordt of geconverteerd wordt in een ander signaal of andere vorm van energie. (trillen van een naald (kinetische energie), wordt omgezet in een spanning (elektrische energie) etc.)
Een TCP/IP signaal gaat de processor in, wordt omgerekend en krijgt als elektrisch signaal een andere functie. De elektrische werking van de processor is analoog, het proces is digitaal etc.
De werking van de naald is analoog, het omzetten naar elektrische-energie is analoog en het proces zelf is ook analoog.
De LP zelf is een digitaal medium. De informatie in de groeven ligt vast en is begrenst door de diepte van de groef en fijnheid waarmee een naald de oneffenheden kan volgen en mate van gevoeligheid van spoel etc etc etc tot het einde van de keten.
Het proces is hier dus puur analoog.
Voor mezelf vind ik dit de meest duidelijke en heldere definitie.
Veel luisterplezier
Theo
Vanzelfsprekend kent het digitale overdrachtssysteem ook (analoge!) ruis, onder meer het transportmedium (kabel, ether etc.) ‘zorgt’ daarvoor. In geval van digitale gegevens is daarom een 100% nauwkeurige foutcorrectie bedacht. Er worden veelal extra correctiebits met een digitaal signaal mee verzonden. Gaat er iets mis met een of meer (het maximum hangt af van de correctiebits) bits, dan kan het origineel met 100% betrouwbaarheid gereconstrueerd worden. Zijn er teveel fouten, dan wordt de data opnieuw verzonden. In meer uitzonderingsgevallen, waarbij een exacte bitreplicatie aan de ontvangstkant niet noodzakelijk is wordt hiervan afgeweken. Denk aan bijvoorbeeld telefonie, waarbij de continuïteit van een gesprek belangrijker is dan een beetje storing of vervorming. Ook bij streamen wordt soms een ander netwerkprotocol gebruikt: UDP. Net als bij telefonie biedt dat geen 100% garantie dat data volledig onverminkt bij de ontvanger aanbelandt. In dit soort gevallen is echter ook weer de voorkeur gegeven aan continuïteit. Voor betrouwbare datacommunicatie wordt al sinds jaar en dag onder meer TCP gebruikt. Denk aan internet- en netwerktoepassingen. Je moet daar immers 100% zeker zijn van het feit of jouw op iets als een NAS of cloudopslag bewaarde data volledig gelijk is aan de oorspronkelijke gegevens. Tot slot heeft ene meneer Shannon (geen onbekende in het wereldje van nullen en enen) berekend dat elk medium afhankelijk van het ruisniveau een maximale doorvoersnelheid kent. Een fabrikant houdt zich daar vanzelfsprekend aan, want anders zou er nauwelijks fatsoenlijke datacommunicatie mogelijk zijn. Het is bijvoorbeeld niet voor niets dat er verschillende categorieën netwerkkabels bestaan met elk hun eigen maximale doorvoersnelheid.
Klopt inderdaad, alleen heel lage bitrates over korte afstanden kun je als harde nullen en enen versturen. Wil je sneller, dan komt er altijd een of andere vorm van een draaggolf en modulatie aan te pas. Toch geldt ook dan nog altijd dat het signaal – mits voorzien van een fatsoenlijk aantal correctiebits – aan zendende en ontvangende kant 100% gelijk is. De ruis wordt altijd op het analoge deel van het signaal geïntroduceerd. En onder de streep is elk signaal ‘op transport’ analoog.
Dat dit op de alpha-audio site staat is verwonderlijk
Inderdaad digitaal is 0(uit) of 1(aan) en 0 blijft 0 dat geldt natuurlijk ook voor 1
De eerste pc’s waren traag de 1ste opnames waren 8 bits/24kHz sneller was volgens mij onmogelijk
Zelf weet je dat het aantal samples/seconde gedeeld door twee (Stereo) de maximale weergave frequentie bepaald
Het aantal bits is de woordlengte van de sample
Hier https://www.spreekbuis.nl/slug-54i1sk/ wordt het duidelijk uitgelegd
Voor alle duidelijkheid de professionele digitale opname in een top studio kan de analoge opnames gemaakt op de professionele 2 sporen recorder, alleen maar evenaren nooit (ook in de komende decennia) verbeteren
Ronald als het signaal niet gestoord werd door de omgeving DAN
Laten we de kabel TV als voorbeeld nemen, is het digitale beeld niet te vergelijken met het analoge signaal
ondanks dat de (analoge constante stroom) data veel groter is
Gaat er al een belletje rinkelen, de coax is evenals de UTP kabel, is niet te vergelijken met die van 50 jaar terug
Beiden zijn niet meer toepasbaar, de elektromagnetische velden/straling niet alleen van het 4G-netwerk, maar ook de stroomvoorziening etc. veroorzaken veel storing
Het zijn geen bit fouten
Maar de invloeden van de omgeving die de problemen veroorzaken
Waarom?!!! er geen opnames op de professionele 2 sporen tape recorder gemaakt wordt
Dan moet je de opname band (indien nodig) knippen en plakken
Bij een digitale opname kun je onder andere,
iemand die een valse of verkeerde noot speelt of zingt, via de laptop aanpassen.
Dat was althans de filosofie van destijds.
Nee, dat is nog steeds het geval.
Kenmerkend van audio is dat het letterlijk in de ruimte verdwijnt.
Er is dus geen noodzaak voor een strikt protocol.
Dat was al met SPDIF (wel de mogelijkheid tot error checking maar geen retry)
USB audio is USB in isochrone mode m.a.w. een quasy realtime stream. Ook hier is error checking mogelijk maar geen retry.
Streaming audio is meestal UDP en niet TCP/IP. Ook bij UDP vind geen retry plaats.
Praktijk is overigens dat bit fouten zeldzaam zijn. Zeer zeldzaam.
Was dat niet zo dan zou het hele netwerk zich vooral bezig houden met “retry” en dat gaat natuurlijk zeer ten koste van de netto performance.
Dat laat onverlet dat de strekking van het artikel correct is.
Uiteraard blijven de bits ongewijzigd, een kabeltje hoe audiofiel dan ook kan de inhoud niet wijzigen.
Mutatis mutandis switches, routers, etc.
Zou dat wel mogelijk zijn dan zouden Tidal en Qobuz niet om aan te horen moeten zijn.
Je wil niet weten over hoeveel kilometers kabel, repeaters en routers de data moet reizen om bij jou uit de speakers te komen.
Uiteraard kunnen analoge verstoringen doordringen in het analoge gedeelte van een DAC, daar is men in een vroeg stadium bij USB audio al achter gekomen.
Je zou zeggen als al die audiofiele netwerkkabels, switches, etc iets zouden doen, dan zou zich dat moeten vertalen in een verlaagd ruisniveau en/of een betere jitter perfomance.
Bij de meeste producten is dat nimmer aangetoond terwijl het toch niet zo moeilijk is om dat even te meten. Ik vrees dat er bewust niet gemeten wordt.
Een goede netwerkspeler is al behoorlijk galvanisch geïsoleerd want dat schrijft de standard voor.
Ik vrees dat al die gerapporteerde verschillen vooral een kwestie zijn van luisteren met de oogjes.
Wat je ziet veranderen dat hoor je.
Mee eens, al probeer ik waar mogelijk – zeker op het interne netwerk – streamen via UDP te vermijden.
Dat er ook soms hele grote verschillen zijn in het denken over hoe het zit met digitaal transport, is ook wel bekend. Een recensent uit Engeland had een poosje geleden over Sata kabels in de server van zijn set, en vertelde terloops dat de muziek die hij gebruikte van een collega kwam uit Australië.
Dus de afstand in de server is blijkbaar meer van invloed als de afstand die de muziek als bestand uit Down Under. Het moet ook niet gekker worden zou je denken, maar het ging natuurlijk over de veel duurdere Sata kabels die er ook worden verkocht…………;-)
De schoorsteen moet ook roken, maar een beetje logisch denken en niet alles zomaar geloven omdat “Pietje dat zegt.”. Maar Paul McGowan is best wel een nuchtere vogel, die maak je niet zomaar wat wijs.
Die Paul McGowan verteld in een van zijn YouTube filmpjes anders wel dat je cd’s beter niet met je PC kan rippen. Dit omdat de ‘ruis van de PC voeding’ bij de ‘zware belasting van het coderen naar FLAC’ jitter veroorzaakt……….
Deze man heeft er alle baat bij om dit soort onzin te verkondigen, bij hem kun je namelijk voor veel geld power filters en ‘speciale’ kabels kopen.
Voor de Six core AMD, die ik heb is dat een peuleschil. En de voeding daarvan is ook overbemeten.
Als ik ook kijk naar de belasting die mijn server heeft met ROON, dan staat die ook grotendeels uit de neus te peuteren.
En dat is dan een HP server met een Celeron.
Maar Paul moet ook wel kaas op zijn brood.
Dan nog heb je alleen last van jitter bij omzetten analoog naar digitaal of digitaal naar analoog. Bij het rippen van een CD naar FLAC blijft alles digitaal!
Ook doet elke pc na de 486 processor het omzetten met 2 vingers in de neus….
Beste Ronald,
Je schrijft dit alsof dit alles ook jou mening is maar dat kan ik mij niet voorstellen. Althans, de nullen en éénen dat is klaar maar erg spelen waarschijnlijk nog wel veel meer factoren een rol zoals jij waarschijnlijk nog veel beter weet dan ik. Theoretisch klopt dit alles wel maar vreemd genoeg is elke tweak die ik tot op heden geprobeerd heb, ook op aanraden overigens van jullie bijvoorbeeld door een switch te plaatsen, een welkome verbetering van mijn geluidsbeleving.
Wel weer een heel leuk stukje wat je nu plaatst. Zal weer een hoop ‘stof’ doen opwaaien wat ook wel weer grappig is??.
Maar die verbeteringen hebben niets met de data zelf te maken. Wat wel een probleem kan zijn is HF-ruis, zeker als een apparaat ergens in de keten die niet goed filtert. In zo’n geval kan een beter afgeschermde netwerkkabel wel degelijk verschil maken. Maar zonder meer niet op de getransporteerde gegevens. Als dat wél het geval zou zijn, zou bijvoorbeeld een website er overal net weer wat anders uitzien. En zou het onmogelijk zijn om data 1:1 via een netwerk te transporteren. Waarmee zowel netwerken alsook internet onmogelijk zouden kunnen bestaan.